بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

دو سال پس از وقوع یک بیماری همه‌گیر، با امید به استراحت برای کارکنان درمانی فرسوده که مکررا با ظهور انواع جدید SARS - CoV - ۲ از هم پاشیده‌اند، کسانی که مسئول NHS هستند، خواهان قطعیت هستند. بنابراین جای تعجب نیست که در طول چند هفته گذشته، آن‌ها به طور فزاینده‌ای ناامید شده‌اند در حالی که تلاش می‌کنند تا تغییر مقاصد دولت برای واکسیناسیون کارکنان خود را تفسیر کنند. اما زمانی که این موضوع به پایان رسید، همه ما باید در مورد آنچه که این قسمت در مورد چگونگی اداره کشور می‌گوید، فکر کنیم. ​

در تاریخ 9 نوامبر 2021 , وزیر بهداشت به پارلمان گفت که تقریبا همه کارکنان NHS باید تا آوریل 2022 در برابر کوید19 واکسینه شوند . [‏ II ]‏ با اینکه این موضوع بحث‌برانگیز است، اما مشخص شده‌است که حکم‌هایی برای افزایش جذب واکسن وجود دارد. کارکنان تا ۳ فوریه فرصت داشتند تا اولین دوز واکسن را دریافت کنند یا خطر از دست دادن شغل خود را به جان بخرند. از زمانی که این حکم برای اولین بار اعلام شد، تقریبا ۱۳۰ هزار کارمند برای واکسینه شدن مراجعه کرده‌اند. اما دیگران این کار را نکردند و انتظار می‌رود حدود ۵ درصد از کارکنان خدمات بهداشت و سلامت ملی این مهلت را از دست بدهند. بخش‌های سلامت شغلی و منابع انسانی وظیفه چالش برانگیز تایید وضعیت واکسیناسیون کارکنان را بر عهده داشته‌اند، که برخی از آن‌ها ممکن است در خارج از کشور واکسینه شده باشند یا تحت نامی متفاوت از آنچه که در محل کار مورد استفاده قرار گرفته‌است. سپس آن‌ها مجبور شدند با هر کسی که به نظر می‌رسید واکسینه نشده است تماس بگیرند، وضعیت خود را تایید کنند، اطمینان حاصل کنند که از عواقب آن آگاه هستند و اغلب اوقات زمان خود را صرف اطمینان از ایمنی واکسن می‌کنند. این یک تعهد عظیم در خدماتی بود که با میزان بالای غیبت از بیماری مربوط به کوید19 در کش‌مکش بود . دانشگاه‌هایی که متخصصان سلامت را آموزش می‌دادند باید همین کار را برای دانشجویانشان با هزینه زیاد انجام می‌دادند. ​

در طول این مدت، کارفرمایان NHS نگرانی خود را در مورد خطر از دست دادن کارکنان کلیدی اعلام کردند. در اواخر ماه ژانویه بود که خبر رسید که دولت در حال بررسی تغییر وضعیت ایالات‌متحده است. در همین حال، کسانی که برای اجرای این سیاست کار می‌کردند، در حال پرسش بودند که آیا حکم اجرا خواهد شد یا خیر. یک نوع پاسخ در ۳۱ ژانویه داده شد زمانی که وزیر بهداشت اعلام کرد که در حال انجام یک مشاوره در مورد قصد خود برای لغو آن است. فقدان وضوح

فقدان وضوح

با این حال، این قانون در حال حاضر به قوت خود باقی مانده‌است و مشکلی را برای کارفرمایان خدمات بهداشت و سلامت ملی ایجاد کرده‌است. آیا آن‌ها باید از قانون به همان شکلی که هست حمایت کنند و یا وانمود کنند که هرگز وجود نداشته اند و به طور منطقی فرض کنند که دولت آن‌ها را مسئول شکست در اجرای آن نمی‌داند؟ البته، این احتمال وجود دارد که شخص دیگری ممکن است از طریق بررسی قضایی این کار را انجام دهد. در موقعیت‌های مختلف در طول پاندمی، دادگاه‌ها باید به وزرا یادآوری می‌کردند که برای مثال، پیروی از قانون، در مورد خرید تجهیزات حفاظت شخصی اختیاری نیست. و با وجود هر گونه تغییر در قانون در آینده، افسر ارشد پزشکی و دیگران روشن کرده‌اند که واکسینه شدن یک مسئولیت حرفه‌ای است، ۶ با مفاهیمی برای تنظیم کنندگان و ارزشیابی کنندگان. ​

آیا این وضع رضایت‌بخش نبوده است؟ گزارشی از سوی کمیته مجلس لردها که ابزار قانونی را به دقت مورد بررسی قرار داده و دستور واکسیناسیون را صادر کرده‌است، در حال آشکار شدن است. این گزارش اشاره کرد که چگونه ابزار پیش‌نویس فاقد جزئیات در حالات کلیدی، مانند تماس رو در رو است. این کمیته از یادداشت توضیحی همراه انتقاد کرده‌است که فاقد همه جزئیات عملی است و نمی‌تواند استدلال مبتنی بر شواهد ارائه دهد و درس‌هایی از قوانین قبلی در مورد واکسیناسیون اجباری برای کارکنان خانه‌های مراقبت را ذکر نکرده است. ​

گزارش مجلس اعیان بیشتر فرضیات در ارزیابی تاثیر را زیر سوال برد، و اشاره کرد که با توجه به خطرات، انتظار می‌رود که این کمیته شواهد بسیار قوی ارائه دهد، اما وزارت بهداشت به طور قابل‌توجهی در انجام این کار شکست‌خورده است. این گزارش نگرانی‌هایی را در مورد فقدان برنامه‌های احتمالی برای از دست دادن بالقوه کارکنان مطرح کرده‌است. سپس کمیته توضیح می‌دهد که چگونه جستجو از طریق این اسناد دیگر، درکی از آنچه که در نظر گرفته‌شده را برای ما فراهم کرده‌است اما نگرانی در مورد اینکه چگونه ممکن است تعاریف مبهم تفسیر شوند را بیان می‌کند " … تا از آنچه که قانون واقعا به آن نیاز دارد فراتر رود. ​

این اپیزود نمونه دیگری از چگونگی شکست فرآیند سیاست گذاری در وست مینیستر است. ایده‌ها، که بدون مشورت با این افراد مطرح می‌شوند، در جریان اخبار روزنامه نگاران دوستانه قرار می‌گیرند. موشکافی پارلمانی نادیده گرفته شده‌است. کسانی که در خط مقدم هستند، در مورد اینکه با قوانین غیرعملی چه کار کنند، حدس می‌زنند. به نظر می‌رسد که رهبران سیاسی ما متن کلاسیک حکومت در انگلستان، تیبولاندرز دولت‌های ما، نوشته دانشمندان علوم سیاسی آنتونی کینگ و ایور کرو در سال ۲۰۱۳ را نه به عنوان یک هشدار بلکه به عنوان یک کتابچه راهنما برای چگونگی اداره کشور می‌بینند. ​

​​