بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

 

 

 

خلاصه

​​​​​​​​

این دستورالعمل‌ها برای درمان افرادی که در معرض خطر بیماری‌های مقاربتی (‏STD)‏هستند یا در معرض خطر هستند، پس از مشاوره با گروهی از متخصصان آگاه در زمینه STD ها که در آتلانتا در ۳۰ آوریل تا ۲ می ۲۰۱۳ ملاقات کردند، توسط CDC به روز رسانی شد.

اطلاعات موجود در این گزارش راهنمای درمان بیماری‌های مقاربتی را به روز رسانی می‌کند، ۲۰۱۰ (‏MMWR رید m Rep ۲۰۱۰؛ ۵۹ [‏ خیر RR - ۱۲ ]‏)‏.

این دستورالعمل‌های به روز شده در مورد ۱)‏رژیم‌های درمانی جایگزین برای نایسریا گونوره آ بحث می‌کنند؛

۲)‏استفاده از تست‌های تکثیر اسید نوکلئیک برای تشخیص تریکومونیازیس

۳)‏روش‌های درمانی جایگزین برای زگیل‌های تناسلی

۴)‏نقش ژنیتالیوم مایکوپلاسما در اورتریت / سرویسیت و پیامدهای مربوط به درمان؛

۵)‏توصیه‌های به روز شده واکسن اچ پی وی و پیام‌های مشاوره؛

۶)‏مدیریت افرادی که تغییر جنسیت داده‌اند؛

۷)‏آزمایش سالانه هپاتیت C در افراد مبتلا به عفونت HIV؛

۸)‏توصیه‌های به روز شده برای ارزیابی تشخیصی اورتریت

و ۹)‏آزمایش مجدد برای تشخیص عفونت تکرار شونده.

پزشکان و سایر ارائهکنندگان خدمات بهداشت و درمان می‌توانند از این دستورالعمل‌ها برای کمک به پیش‌گیری و درمان STD ها استفاده کنند.

​​​​​​​​

3.1 مقدمه

​​​​​​​​

اصطلاح بیماری‌های مقاربتی (‏STD)‏به انواع سندرم‌های بالینی و عفونت‌های ناشی از پاتوژن هایی اشاره دارد که می‌توانند از طریق فعالیت جنسی به دست آیند و منتقل شوند.

پزشکان و سایر ارائه کنندگان خدمات بهداشت و درمان نقش مهمی در پیش‌گیری و درمان STD ها ایفا می‌کنند.

این دستورالعمل‌ها برای درمان STD ها برای کمک به این تلاش در نظر گرفته شده‌اند.

اگرچه این دستورالعمل‌ها بر درمان تاکید دارند، اما استراتژی‌های پیش‌گیری و توصیه‌های تشخیصی نیز مورد بحث قرار می‌گیرند.

این سند راهنمای درمان بیماری‌های منتقل شونده از راه خون مرکز کنترل بیماری‌ها را به روز رسانی می‌کند، ۲۰۱۰ (‏۱)‏.

این توصیه‌ها باید به عنوان منبع راهنمای بالینی در نظر گرفته شوند تا استانداردهای تجویزی؛

ارایه دهندگان خدمات بهداشتی - درمانی باید همواره شرایط بالینی هر فرد را در زمینه شیوع بیماری‌های محلی مد نظر قرار دهند.

این دستورالعمل‌ها برای هر محیط مراقبت از بیمار که به افراد در معرض خطر برای STD ها خدمت می‌کند، شامل کلینیک‌های تنظیم خانواده، کلینیک‌های مراقبت از HIV، تنظیمات بهداشت و درمان تادیبی، دفاتر پزشکان خصوصی، مراکز بهداشتی واجد شرایط فدرال (‏FQHCs)‏، و سایر تسهیلات مراقبت‌های اولیه قابل‌اجرا هستند.

این دستورالعمل‌ها بر درمان و مشاوره تمرکز دارند و به دیگر خدمات اجتماعی و مداخلاتی که برای تلاش‌های پیش‌گیری از STD / HIV ضروری هستند، توجه نمی‌کنند.

​​​​​​​​

متد

​​​​​​​​

این دستورالعمل‌ها توسط کارکنان CDC و یک گروه کاری مستقل که برای آن اعضا براساس تخصص خود در مدیریت بالینی STD ها انتخاب شده‌بودند، توسعه داده شد. اعضای گروه کاری چند رشته‌ای شامل نمایندگانی از بخش‌های بهداشت فدرال، ایالتی و محلی بودند؛ ارائه دهندگان خدمات بالینی دولتی و بخش خصوصی؛ محققان علوم پایه و بالینی؛ و سازمان‌های حرفه‌ای متعددی وجود دارند. همه اعضای گروه کاری تضاد منافع بالقوه را فاش کردند؛ برخی از اعضای گروه کاری دریافت حمایت مالی برای تحقیقات بالینی از سوی شرکت‌های تجاری را تایید کردند. تمام تضاد منافع بالقوه در انتهای بخش عضو گروه کاری فهرست شده‌اند. ​

در سال ۲۰۱۲، کارکنان مرکز کنترل بیماری‌ها و اعضای گروه کاری به شناسایی سوالات کلیدی در مورد درمان و مدیریت بالینی مسئول شدند که در راهنمای درمان STD ۲۰۱۰ به آن‌ها پرداخته نشده بود (‏۱)‏. برای پاسخ به این سوالات و ترکیب اطلاعات جدید موجود از زمان انتشار دستورالعمل‌های ۲۰۱۰، اعضای گروه کاری با کارکنان CDC هم‌کاری کردند تا یک مرور ادبیات سیستماتیک با استفاده از یک رویکرد مبتنی بر شواهد پایگاه‌داده گسترده مدلاین انجام دهند (‏به عنوان مثال، استفاده از چکیده منتشر شده و مقالات مجله بررسی شده)‏. این بررسی‌ها همچنین بر چهار نتیجه اصلی درمان STD برای هر بیماری یا عفونت فردی متمرکز بود: ۱)‏درمان عفونت براساس ریشه‌کنی میکروبیولوژیک؛ ۲)‏تسکین علایم و نشانه‌ها ۳)‏جلوگیری sequelae؛ ۴)‏پیش‌گیری از انتقال، از جمله مزایایی مانند مقرون‌به‌صرفه بودن و سایر مزایا (‏مانند فرمولاسیون تک دوز و مشاهده مستقیم درمان)‏و معایب (‏مانند عوارض جانبی)‏رژیم‌های خاص. نتیجه مرور متون توسعه آگاهانه مواد پس‌زمینه، از جمله جداول شواهد از انتشارات بررسی شده توسط همتایان خلاصه نوع مطالعه (‏به عنوان مثال، آزمایش کنترل‌شده تصادفی یا سری موارد)‏، جمعیت و تنظیم مطالعه، درمان یا سایر مداخلات، ارزیابی نتایج، یافته‌های گزارش‌شده، و نقاط ضعف و تعصب در طراحی و تجزیه و تحلیل مطالعه.​ ​

در آوریل ۲۰۱۳، تحقیق گروه کاری در یک جلسه شخصی اعضای گروه کاری چند رشته‌ای ارائه شد. راهنمای پیش‌گیری بالینی:

پیش‌گیری و کنترل STD ها براساس پنج استراتژی اصلی زیر است (‏۵)‏: ارزیابی دقیق خطر و آموزش و مشاوره افراد در معرض خطر در راه‌های اجتناب از STD ها از طریق تغییر در رفتارهای جنسی و استفاده از خدمات پیش‌گیری توصیه‌شده؛ واکسیناسیون افراد در معرض خطر برای STD های قابل پیش‌گیری از طریق واکسیناسیون؛ شناسایی افراد مبتلا به بدون علامتی و افراد دارای علایم مرتبط با STD؛ تشخیص، درمان، مشاوره و پی‌گیری موثر افراد آلوده؛ و ارزیابی، درمان و مشاوره شرکای جنسی افراد مبتلا به STD. ​

ارزیابی ریسک STD / HIV

​​​​​​​​

پیش‌گیری اولیه از STD ها شامل انجام ارزیابی خطر رفتاری (‏به عنوان مثال، ارزیابی رفتارهای جنسی که ممکن است افراد را در معرض خطر عفونت قرار دهد)‏و همچنین خطر بیولوژیک (‏به عنوان مثال، آزمایش برای مارکرهای خطر برای کسب یا انتقال HIV)‏است. به عنوان بخشی از مواجهه بالینی، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باید به طور معمول سوابق جنسی را از بیماران خود به دست آورند و کاهش ریسک را همانطور که در این گزارش نشان‌داده شده‌است، مورد توجه قرار دهند. راهنمای به دست آوردن یک تاریخچه جنسی در صفحه منابع پیش‌گیری از STD بخش CDC (‏http://www.cdc.gov/std/entment/aeum.htm)‏و در برنامه آموزشی ارائه‌شده توسط مراکز آموزشی پیش‌گیری از STD / HIV CDC (‏http://nptc.org/بالینی -ptcs)‏موجود است. مصاحبه موثر و مهارت‌های مشاوره که با احترام، شفقت و نگرش بدون قضاوت نسبت به تمام بیماران مشخص می‌شوند برای به دست آوردن یک تاریخچه جنسی کامل و ارائه پیام‌های پیش‌گیری موثر ضروری هستند. تکنیک‌های موثر برای تسهیل ارتباط با بیماران شامل استفاده از ۱)‏سوالات باز (‏به عنوان مثال، "در مورد هر شریک جنسی جدیدی که از آخرین دیدارتان داشتید به من بگویید" و " تجربه شما با استفاده از کاندوم چگونه بوده‌است؟ ۲)‏زبان قابل‌درک و بدون قضاوت (‏" آیا شرکای جنسی شما مرد، زن، یا هر دو هستند؟ و ۳)‏زبان نرمال سازی (‏" برخی از بیماران من در استفاده از کاندوم با هر عمل جنسی مشکل دارند. رویکرد "پنج P" برای به دست آوردن یک تاریخچه جنسی، یک استراتژی برای استخراج اطلاعات مربوط به پنج حوزه کلیدی مورد علاقه است (‏کادر ۱)‏. برای اطلاعات بیشتر در مورد کسب صلاحیت فرهنگی هنگام کار با جمعیت‌های خاص (‏به عنوان مثال، همجنس باز، دو جنسی، یا مردان دیگر که با مردان رابطه جنسی دارند [‏ MSM ]‏، زنانی که با زنان رابطه جنسی دارند [‏ WSW ]‏، یا مردان و زنان دگرجنس نما)‏، MSM، WSW، و مردان و زنان دگرجنس نما را ببینید. ​

BOX ۱ پنج P: شرکا Partners، روش‌هاPractices، پیش‌گیری از بارداری Prevention of Pregnancy، حفاظت از STD ها،Protection from STDs و تاریخچه قبلی STD هاPast History ۱.

 

شرکا

۱. شرکا " آیا با مردان، زنان، یا هر دو رابطه جنسی دارید؟

" در دو ماه گذشته، چند شریک با شما رابطه جنسی داشته‌اند؟

" در ۱۲ ماه گذشته، چند شریک داشتید که با آن‌ها رابطه جنسی داشتید؟

" آیا ممکن است که هیچ یک از شرکای جنسی شما در این ۱۲ ماه با فرد دیگری رابطه جنسی داشته باشند در حالی که آن‌ها هنوز با شما رابطه جنسی دارند؟

 

۲. "روش‌ها"

برای درک خطرات شما برای STD ها، من باید نوع جنسی که اخیرا داشته‌اید را درک کنم.

" "آیا شما رابطه جنسی واژینال داشته‌اید، یعنی" آلت تناسلی مردانه در داخل واژن "؟ اگر بله، " آیا از کاندوم استفاده می‌کنید: هرگز، گاهی، یا همیشه؟

"آیا رابطه جنسی مقعدی به معنای" آلت تناسلی در رکتوم / مقعد رابطه جنسی " را تجربه کرده‌اید؟

 

"آیا رابطه جنسی دهانی به معنای" دهان روی آلت تناسلی / واژن " را تجربه کرده‌اید؟

برای کاندوم پاسخ می‌دهد: اگر "هرگز": " چرا از کاندوم استفاده نمی‌کنید؟ اگر گاهی اوقات ":" در چه شرایطی (‏یا با چه کسی)‏از کاندوم استفاده می‌کنید؟

 

۳. جلوگیری از بارداری "

برای جلوگیری از بارداری چه می‌کنید؟

۴. حفاظت از STD ها "

برای محافظت از خود در برابر STD ها و HIV چه کار می‌کنید؟

۵. سابقه قبلی STD ها

تا حالا بیماری مقاربتی داشتی؟ 

هیچ کدوم از partners بیماری مقاربتی داشتن؟ " " "

سوالات اضافی برای شناسایی HIV و خطر هپاتیت ویروسی عبارتند از: " آیا شما یا هر یک از شرکای شما تا به حال مواد مخدر تزریق کرده‌اید؟ ​

" آیا شریک زندگی شما یا هیچ یک از شما پول یا مواد مخدر را برای رابطه جنسی مبادله کرده‌است؟ ​

آیا چیز دیگری در مورد اعمال جنسی شما وجود دارد که من باید در مورد آن بدانم؟ ​

علاوه بر به دست آوردن یک ارزیابی خطر رفتاری، یک ارزیابی خطر جامع STD / HIV باید شامل غربالگری STD باشد، زیرا STD ها مارکرهای بیولوژیک خطر، به ویژه برای ابتلا به HIV و انتقال در میان برخی از MSM ها هستند.

غربالگری STD یک جز ضروری و کم‌تر مورد استفاده در ارزیابی خطر STD / HIV در بسیاری از بخش های بالینی است.

افرادی که به دنبال درمان یا ارزیابی برای یک STD خاص هستند باید برای HIV و دیگر STD ها غربالگری شوند، همانطور که با شیوع جامعه و عوامل خطر فردی نشان داده شد (‏بخش پیش‌گیری و بخش‌هایی در مورد کلامیدیا، سوزاک، و سیفیلیس را ببینید)‏.

افراد باید در مورد تمام STD هایی که مورد آزمایش قرار می‌گیرند مطلع شوند و در مورد تست‌های STD های معمول (‏مانند تب‌خال تناسلی و ویروس پاپیلومای انسانی [‏ HPV ]‏)‏که در دسترس هستند اما اجرا نمی‌شوند، مطلع شوند.

باید تلاش‌هایی صورت گیرد تا اطمینان حاصل شود که همه افراد صرف‌نظر از شرایط فردی تحت مراقبت قرار می‌گیرند (‏به عنوان مثال، توانایی پرداخت، شهروندی یا وضعیت مهاجرت، زبان صحبت شده، یا اقدامات جنسی خاص)‏.

​​​​​​​​

مشاوره STD / پیش‌گیری از HIV

​​​​​​​​

پس از گرفتن تاریخچه جنسی از بیمارانشان، تمام ارائه دهندگان باید با ارائه مشاوره پیش‌گیری، کاهش خطر را تشویق کنند. مشاوره پیش‌گیری در صورتی موثرتر است که به شیوه‌ای غیر قضاوتی و همدلانه متناسب با فرهنگ، زبان، جنسیت، جهت گیری جنسی، سن و سطح رشد بیمار ارائه شود. مشاوره پیش‌گیری برای STD / HIV باید به تمام نوجوانان فعال از نظر جنسی و به تمام بزرگسالانی که یک تشخیص STD دریافت کرده‌اند، یک STD در سال گذشته داشته‌اند، و یا شرکای جنسی متعددی داشته‌اند، ارائه شود. ​

USPSTF مشاوره رفتاری با شدت بالا را برای تمام نوجوانان فعال جنسی و برای بزرگسالان در معرض خطر افزایش STD و HIV توصیه می‌کند (‏۶، ۷)‏. چنین مشاوره تعاملی، که می‌تواند متمرکز بر منابع باشد، به سمت ریسک فرد، شرایطی که در آن ریسک رخ می‌دهد، و استفاده از استراتژی‌های هدف‌گذاری شخصی هدایت می‌شود. یکی از این روش‌ها، که تحت عنوان مشاوره پیش‌گیری از اچ آی وی / STD مشتری محور شناخته می‌شود، شامل تنظیم بحث کاهش ریسک برای موقعیت فردی است. در حالی که یک مطالعه بزرگ در کلینیک‌های STD (‏پروژه پاسخ)‏نشان داد که این رویکرد با اکتساب کم‌تر STD های قابل درمان (‏به عنوان مثال، تریکومونیازیس، کلامیدیا، سوزاک و سیفیلیس)‏مرتبط بود (‏۸)‏، مطالعه دیگری که ۱۰ سال بعد در همان محیط انجام شد اما زمینه‌های مختلف (‏پروژه AWARE)‏این نتیجه را تکرار نکرد (‏۹)‏. نشان‌داده شده‌است که پیام‌های پیش‌گیری که توسط دوراندیشان ارائه می‌شوند، امکان پذیر بوده و STD های بعدی را در تنظیمات مراقبت‌های اولیه HIV کاهش می‌دهند (‏۱۰)‏. روش‌های دیگر از مصاحبه انگیزشی برای حرکت مشتریان به سمت اهداف کاهش ریسک قابل‌دستیابی استفاده می‌کنند. مشاوره مشتری محور و مصاحبه انگیزشی می‌تواند به طور موثر توسط پزشکان و کارکنان آموزش‌دیده در این رویکردها مورد استفاده قرار گیرد. مرکز کنترل بیماری‌ها اطلاعات بیشتری در این زمینه و سایر مداخلات رفتاری موثر در این زمینه فراهم می‌کند. آموزش در مشاوره مشتری محور از طریق مرکز آموزش‌های پیش‌گیری شبکه ملی پیش‌گیری از بیماری‌ها STD / HIV در دسترس است (‏http://nptc.org)‏. ​

علاوه بر مشاوره پیش‌گیری یک به یک STD / HIV، ویدیوها و ارائه‌های گروهی بزرگ می‌توانند اطلاعات روشنی در مورد STD ها و کاهش انتقال بیماری ارائه دهند (‏برای مثال، چگونه از کاندوم به درستی استفاده کنیم و اهمیت غربالگری روتین)‏. استراتژی‌های مبتنی بر گروه در کاهش وقوع STD ها در میان افراد در معرض خطر، از جمله کسانی که به کلینیک‌های STD مراجعه می‌کنند، موثر بوده‌اند (‏۱۱)‏. ​

از آنجا که وقوع برخی از STD ها، به ویژه سیفیلیس، در افراد مبتلا به عفونت HIV بالاتر است، استفاده از مشاوره STD مشتری محور برای افراد مبتلا به عفونت HIV همچنان به شدت توسط سازمان‌های بهداشت عمومی و دیگر سازمان‌های بهداشتی تشویق می‌شود. راهنمای فدرال اخیر توصیه می‌کند که ارائه دهندگان بالینی و غیر بالینی، خطرات رفتاری و بیولوژیکی یک فرد را برای دستیابی یا انتقال STD و HIV، از جمله داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم، STD های اخیر، و شرکایی که اخیرا برای STD ها درمان شده‌اند، ارزیابی کنند. این دستورالعمل همچنین توصیه می‌کند که ارائه دهندگان بالینی و غیر بالینی برای ۱)‏غربالگری منظم برای چندین بیماری منتقله جنسی STD، ۲)‏درمان STD در محل، و ۳)‏مداخلات کاهش ریسک متناسب با ریسک‌های فرد ارجاع دهند یا ارائه دهند (‏۱۲)‏. نشان‌داده شده‌است که مشاوره مختصر کاهش ریسک که توسط ارائه دهندگان خدمات درمانی در طول مراقبت‌های اولیه HIV همراه با غربالگری STD معمول انجام می‌شود، میزان بروز STD را در افراد مبتلا به عفونت HIV کاهش می‌دهد (‏۱۰)‏. چندین روش خاص دیگر نیز برای تنظیمات مراقبت از HIV طراحی شده‌اند

روش‌های پیش‌گیری

​​​​​​​​

واکسیناسیون پیش از در معرض قرار گرفتن

​​​​​​​​

واکسیناسیون پیش از تماس یکی از موثرترین روش‌ها برای جلوگیری از انتقال ویروس پاپیلومای انسانی (‏HPV)‏، HAV، و HBV است. واکسیناسیون HPV به طور معمول برای پسران و دختران ۱۱ یا ۱۲ ساله توصیه می‌شود و می‌تواند از ۹ سالگی شروع شود. واکسن HPV دو ظرفیتی، کوادری والنت و ۹ ظرفیتی برای females توصیه می‌شود، در حالی که واکسن کوادری والنت و یا واکسن ۹ ظرفیتی برای males توصیه می‌شود. واکسیناسیون تا سن ۲۶ سالگی برای تمام زنان و تا سن ۲۱ سالگی برای تمام مردانی که هیچ دوز واکسن دریافت نکرده اند توصیه می‌شود. برای افراد مبتلا به ایدز و برای MSM، واکسیناسیون سن ۲۶ سال توصیه می‌شود (‏۱۶)‏. جزئیات بیشتر در مورد واکسیناسیون HPV در بخش دیگری از این سند (‏ به واکسن HPV مراجعه کنید )‏ , در http://www.cdc.gov/ std / hpv و در http://www.cdc.gov/ی‌ها es/hcp/acip-recs/ vacc - اختصاصی / hpv.html در دسترس است . ​

واکسیناسیون هپاتیت B برای تمام افراد واکسینه نشده، افراد غیر آلوده که مورد ارزیابی قرار می‌گیرند یا برای STD درمان می‌شوند، توصیه می‌شود (‏۳، ۴)‏. ​

علاوه بر این، واکسن‌های هپاتیت A و B برای MSM، معتادان تزریقی (‏IDU)‏، افراد مبتلا به بیماری کبدی مزمن (‏CLD)‏، و افراد مبتلا به عفونت HIV که هنوز به یک یا هر دو نوع ویروس هپاتیت آلوده نشده اند، توصیه می‌شوند (‏۳، ۴، ۱۷)‏. جزئیات مربوط به واکسیناسیون هپاتیت A و B در http://www.cdc.gov/hepatitis tis/موجود است. ​

پرهیز و کاهش تعداد شرکای جنسی

قابل‌اعتمادترین راه برای جلوگیری از انتقال STD ها، پرهیز از رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی و یا در یک رابطه بلند مدت و متقابل تک همسر با شریکی است که به عنوان غیر آلوده شناخته می‌شود. برای افرادی که برای یک STD به غیر از HIV تحت درمان هستند (‏یا شرکایشان تحت درمان هستند)‏، مشاوره که پرهیز از رابطه جنسی را تا تکمیل کل دوره دارو درمانی تشویق می‌کند بسیار مهم است. یک ترایال اخیر در میان زنان در مورد تاثیر پیام‌های مشاوره نشان داد که زنانی که شرکای جنسی آن‌ها کاندوم استفاده کرده‌اند ممکن است از یک پیام سلسله مراتبی که شامل کاندوم است بهره‌مند شوند، در حالی که زنان بدون چنین تجربه‌ای ممکن است بیشتر از یک پیام فقط پرهیز بهره‌مند شوند (‏۱۸)‏. بحث جامع تری در مورد پرهیز و دیگر فعالیت‌های جنسی نسبت به کمک به افراد در کاهش ریسک آن‌ها برای STD ها در فن‌آوری فریبنده، نسخه ۲۰ در دسترس است (‏۱۹)‏. ​

کاندوم‌های مردانه

​​​​​​​​

زمانی که به طور مداوم و صحیح مورد استفاده قرار می‌گیرند، کاندوم‌های لاتکس مردان در جلوگیری از انتقال جنسی عفونت HIV بسیار موثر هستند. در روابط سروعدم تطابق با جنس مخالف HIV (‏برای مثال، آن‌هایی که شامل یک فرد مبتلا و یک فرد غیر مبتلا هستند)‏که در آن کاندوم به طور مداوم مورد استفاده قرار می‌گیرد، شرکای HIV منفی ۸۰ % کم‌تر از افرادی که در روابط مشابه از کاندوم استفاده نمی‌شود، به HIV مبتلا می‌شوند (‏۲۰، ۲۱)‏. علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهند که استفاده مداوم از کاندوم خطر ابتلا به سایر STD ها، از جمله کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیازیس را کاهش می‌دهد (‏۲۲ - ۲۴)‏. با محدود کردن عفونت‌های دستگاه تناسلی تحتانی، کاندوم نیز ممکن است خطر گسترش بیماری‌های التهابی لگن (‏PID)‏را در زنان کاهش دهد (‏۲۵)‏. علاوه بر این، استفاده مداوم و صحیح از کاندوم‌های لاتکس، خطر ابتلا به عفونت HPV و بیماری‌های HPVهمراه، تب‌خال تناسلی، هپاتیت B، سیفیلیس و chancroid را زمانی که ناحیه آلوده یا محل قرار گیری بالقوه پوشش داده شود، کاهش می‌دهد (‏۲۶ - ۳۲)‏. ​

کاندوم‌ها به عنوان دستگاه‌های پزشکی تنظیم می‌شوند و در معرض نمونه‌برداری تصادفی و آزمایش توسط اداره غذا و داروی آمریکا (‏FDA)‏قرار دارند. هر کاندوم لاتکس تولید شده در ایالات‌متحده به صورت الکترونیکی برای ایجاد سوراخ قبل از بسته‌بندی مورد آزمایش قرار می‌گیرد. نرخ شکست کاندوم در طی مقاربت جنسی و خروج آن تقریبا دو کاندوم شکسته پر۱۰۰ است که در ایالات‌متحده استفاده می‌شود. نرخ شکست و لغزش ممکن است در طول مقاربت مقعدی کمی بالاتر باشد (‏۳۳، ۳۴)‏. شکست کاندوم برای محافظت در برابر STD یا حاملگی ناخواسته معمولا ناشی از استفاده نادرست یا متناقض به جای شکست کاندوم است (‏۳۵)‏. کاربران باید تاریخ انقضا یا تولید را بر روی جعبه یا بسته منحصر به فرد بررسی کنند. کاندوم‌های لاتین نباید فراتر از تاریخ انقضا یا بیش از ۵ سال پس از تاریخ تولید مورد استفاده قرار گیرند. کاندوم‌های مردانه ساخته‌شده از موادی غیر از لاتکس در ایالات‌متحده در دسترس هستند و می‌توانند در دو دسته کلی طبقه‌بندی شوند: ۱)‏پلی اورتان و دیگر ترکیبات سنتتیک و ۲)‏غشای طبیعی. ​

کاندوم‌های مردانه پلی‌اورتان حفاظت قابل مقایسه‌ای در برابر STD / HIV و بارداری نسبت به کاندوم‌های لاتکس فراهم می‌کنند (‏۱۹، ۲۴)‏. اینها می‌توانند جایگزین کاندوم‌های لاتکس توسط افراد دارای حساسیت به لاتکس شوند، به طور کلی نسبت به فساد مقاوم‌تر هستند و با استفاده از هر دو روان‌کننده‌های مبتنی بر روغن و مبتنی بر آب سازگار هستند. اثربخشی دیگر کاندوم‌های نر مصنوعی برای جلوگیری از عفونت‌های جنسی به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است و برچسب زدن FDA استفاده توصیه‌شده آن‌ها را برای افراد حساس به لاتکس و یا آلرژیک محدود می‌کند. کاندوم‌های غشای طبیعی (‏کاندوم‌های پوست طبیعی یا کاندوم‌های lambskin)‏از سکوم cecum گوسفند( بره) ساخته شده‌اند و می‌توانند منافذ به قطر ۱۵۰۰ نانومتر داشته باشند. اگرچه این منافذ اجازه عبور اسپرم را نمی‌دهند، آن‌ها بیش از ۱۰ برابر قطر HIV و بیش از ۲۵ برابر HBV هستند. علاوه بر این، مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهد که انتقال جنسی ویروس‌ها، از جمله هپاتیت B، هرپس سیمپلکس و HIV، می‌تواند با کاندوم‌های غشای طبیعی رخ دهد (‏۱۹)‏. در حالی که کاندوم‌های طبیعی غشایی برای پیش‌گیری از بارداری توصیه می‌شوند، اما برای پیش‌گیری از ابتلا به STD و ایدز توصیه نمی‌شوند. ​

عرضه‌کنندگان باید توصیه کنند که کاندوم باید به طور مداوم و صحیح مورد استفاده قرار گیرد تا در جلوگیری از ابتلا به STD و عفونت HIV موثر باشد؛ آموزش در مورد استفاده صحیح از کاندوم می‌تواند مفید باشد. اطلاع‌رسانی توصیه‌های زیر می‌تواند به اطمینان از اینکه بیماران از کاندوم مردانه به درستی استفاده می‌کنند، کمک کند:

از کاندوم جدید با هر عمل جنسی (‏به عنوان مثال، دهانی، واژینال و مقعدی)‏استفاده کنید. ​

با دقت کاندوم را مدیریت کنید تا با ناخن، دندان و یا اشیا تیز دیگر به آن آسیب نرسانید.

کاندوم رو بعد از اینکه آلت تناسلی سفت شد و قبل از اینکه رابطه تناسلی، دهانی، یا رابطه مقعدی با پارتنر داشته باشید استفاده کنید

تنها از روان‌کننده‌های مبتنی بر آب (‏به عنوان مثال، ژلی K - Y، Astroglide، AquaLube، و گلیسیرین)‏با کاندوم‌های لاتکس استفاده کنید.

روانکارهای مبتنی بر روغن (‏مانند ژله، shortening، روغن معدنی، روغن‌های ماساژ، لوسیون بدن و روغن خوراکی)‏می‌توانند لاتکس را تضعیف کنند و نباید استفاده شوند؛ با این حال روانکارهای مبتنی بر روغن را می توان به طور کلی با کاندوم‌های مصنوعی به کار برد.

اطمینان حاصل کنید که روانکاری کافی در طول رابطه جنسی واژینال و مقعد وجود دارد که ممکن است نیاز به استفاده از روانکارهای خارجی مبتنی بر آب داشته باشد. برای جلوگیری از لغزش کاندوم و درآمدن ، کاندوم را در حین بیرون کشیدن آلت نگه دارید و در حالی که آلت هنوز راست است. اطلاعات اضافی در مورد کاندوم‌های مرد در http://www.cdc.gov/condomeffectiveness/index.html

کاندوم‌های زن

 

چندین کاندوم برای زنان در سراسر جهان در دسترس هستند، از جمله کاندوم زنانه FC۲، کاندوم ردی، کاندوم زنانه کوپیدون، و کاندوم زنان (‏۳۶)‏. استفاده از کاندوم‌های زنانه می‌تواند از اکتساب و انتقال STD ها محافظت کند، اگرچه داده‌ها محدود هستند (‏۳۶)‏. اگر چه کاندوم زنان در مقایسه با کاندوم مردان پر هزینه تر است اما آن‌ها این مزیت را دارند که یک روش پیش‌گیری از اچ آی وی / STD کنترل‌شده توسط زنان هستند و نسخه‌های جدیدتر ممکن است هم برای مردان و هم برای زنان قابل‌قبول باشد. اگر چه کاندوم زنانه نیز در طول مقاربت مقعد پذیرا مورد استفاده قرار گرفته‌است، تاثیر مرتبط با این عمل هنوز ناشناخته باقی مانده‌است (‏۳۷)‏. اطلاعات اضافی در مورد کاندوم زنان در www.ashasexualhealth.org/sexual-health/all-about-condoms/female-condoms. - کاندوم در دسترس است. ​

دیافراگم‌های Cervical:

​​​​​​​​

در مطالعات مشاهده‌ای، استفاده از دیافراگم برای محافظت در برابر سوزاک، کلامیدیا و تریکومونیازیس گردن رحم اثبات شده‌است (‏۳۸)‏. با این حال، آزمایشی که اثر دیافراگم به علاوه روانکار را در اکتساب HIV در میان زنان در آفریقا بررسی می‌کرد، هیچ اثر حفاظتی اضافی را در مقایسه با استفاده از کاندوم‌های مردانه به تنهایی نشان نداد. به همین ترتیب، هیچ تفاوتی در میزان ابتلا به عفونت کلامیدیا، سوزاک یا هرپس وجود نداشت (‏۳۹، ۴۰)‏. دیافراگم نباید به عنوان تنها منبع حفاظت در برابر HIV یا دیگر STD ها مورد استفاده قرار گیرد. ​

Microbicides و Spermicides موضعی

​​​​​​​​

میکروبیسایدهای موضعی غیر اختصاصی برای جلوگیری از HIV بی‌اثر هستند (‏۴۱ - ۴۵)‏. اسپرم کش های حاوی N - ۹ ممکن است اپی‌تلیوم تناسلی یا رکتال را مختل کنند و با افزایش خطر ابتلا به عفونت HIV همراه باشند. کاندوم‌های با N - ۹ موثرتر از کاندوم‌های بدون N - ۹ نیستند؛ بنابراین، N - ۹ به تنهایی یا در کاندوم برای STD یا پیش‌گیری از HIV توصیه نمی‌شود (‏۴۱)‏. استفاده از N - ۹ نیز با افزایش خطر عفونت‌های ادراری باکتریایی در زنان همراه است (‏۴۶، ۴۷)‏. هیچ عامل موضعی ضد ویروسی اثبات شده‌برای جلوگیری از HIV وجود ندارد، اگرچه تلاش‌هایی برای ارزیابی چندین کاندید برای میکروبیسایدهای واژینال و رکتال با استفاده از تیوفوویر و دیگر داروهای ضد ویروسی در حال انجام است. ​