بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

گزارش اخیر با عنوان مطالعه جهانی بیماری توسط سازمان بهداشت جهانی در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۱ گزارش داد که بیش از ۲۵۰ میلیون مورد جدید COPD و تقریبا ۵ % مرگ و میر در سراسر جهان هر ساله به دلیل این خانواده از بیماری‌های انسداد راه هوایی است. بیماری انسدادی مزمن ریه (‏COPD)‏آمفیزم ریه منجر به از دست رفتن سریع بافت ریه و انسداد راه هوایی به دلیل التهاب مزمن راه‌های هوایی می‌شود که منجر به تخریب پیشرونده پارانشیم ریه (‏مجاری آلوئولی، آلوئولی، و برونشیول‌های تنفسی می‌شود.)‏ استفاده از سلول‌های بنیادی ریه یک درمان احیا کننده جدید را برای رسیدگی به آسیب بیولوژیکی ناشی از بیماری‌های تنفسی تحتانی مزمن ارائه می‌دهد. دو نوع شایع COPD، بیماری برونشیت مکرر و امفیزم ریوی هستند. ​

COPD چیست؟

​​​​​​​​

COPD بیماری‌های ریوی مزمن مخرب کوتاه است. COPD یک بیماری پیشرونده است که نفس کشیدن به درستی را بسیار دشوار می‌کند. "پیشرفت" به این معنی است که بیماری با گذشت زمان بدتر می‌شود. یکی از شایع‌ترین علائم این بیماری، سرفه‌های شدید است. سرفه کردن مخاط زیادی تولید می‌کند (‏یک ماده لزج که توسط بدن تولید می‌شود)‏و باعث سفتی سینه، خس‌خس سینه و سختی تنفس می‌شود. سیگار کشیدن سیگار به طور کلی به عنوان یکی از محرک‌های اصلی برای برونشکتازی و اختلالات مزمن ریوی در نظر گرفته می‌شود اما می‌تواند به عنوان یک عارضه از اختلالات / بیماری‌های دیگر مانند لوپوس و بیماری‌های خود ایمنی سیستمیک نیز ایجاد شود. بیشتر افرادی که از COPD رنج می‌برند نیز معمولا سیگاری هستند. قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض مقادیر زیادی از مواد محرک ریه مانند آلودگی هوا، دود، گرد و غبار و بخارات شیمیایی نیز کمک بزرگی به افرادی است که با آسیب حاد ریه تشخیص داده می‌شوند. برای درک بهتر COPD، دانستن عملکرد سیستم ریوی و چگونگی رخ دادن فرآیندهای تنفس مفید است. هوا از میان دهان باز می‌شود و مستقیم به طرف windpipe می‌رود، سپس به لوله‌های bronchial. داخل ریه‌های شما، لوله‌های کوچک‌تر و نازک‌تر دیگری نیز وجود دارند که از لوله‌های برونشال به نام برونشیول‌ها منشعب می‌شوند. bronchioles به طور مستقیم به عنوان گروهی از کیسه‌های هوایی کوچک و گرد به نام آلوئولی به هم متصل می‌شوند. رگ‌های خونی کوچک که به مویرگ‌ها مشهور هستند، درون دیواره‌های کیسه‌های هوایی جریان می‌یابند. به محض این که هوا به درون آلوئولی می‌رود، اکسیژن موجود در هوا از طریق دیواره‌های فضاهای پر از هوا عبور کرده و سپس از طریق مویرگ‌ها وارد خون می‌شود. در عین حال، گاز اتلافی کربن دی‌اکسید به کیسه‌های هوایی می‌رود که از مویرگ‌ها می‌آیند. این روش به عنوان تبادل گاز شناخته می‌شود. آلوئول ها و مجاری هوایی ماهیتا انعطاف‌پذیر و الاستیک هستند. هر بار که شما تنفس می‌کنید کیسه‌های هوایی مانند بالون‌های کوچک پر می‌شوند. هر زمان که شما نفس بیرون می دهید، عکس این اتفاق می‌افتد، فضاهای پر از هوا خالی می‌شوند، و هوا خارج می‌شود. ​

تمام سلول‌های بدن انسان برای زنده ماندن به جریان مداوم اکسیژن تازه نیاز دارند. سیستم تنفسی مسئول تحویل اکسیژن به تمام سلول‌های بدن انسان و در عین حال از بین بردن محصول زائد دی‌اکسید کربن است که می‌تواند به طور مرگ باری بیش از حد انباشته شود. چندین بخش سیستم تنفسی را تشکیل می‌دهند، از جمله راه هوایی، جعبه صدا، نای و دستگاه تنفسی. راه هوایی شامل بینی، حنجره، حلق، برونش، دهان، برونشیول‌ها و نای است. مجاری هوایی معمولا به دستگاه تنفسی فوقانی و دستگاه تنفسی تحتانی تقسیم می‌شوند. بعد از نای، مجاری هوایی به یک درخت برونش کوچک‌تر (‏bronchi)‏تقسیم می‌شوند و در انتهای آن درخت جایی است که کیسه‌های هوایی مجزا قرار دارند. ​

علایم COPD

​​​​​​​​

علل COPD متعدد هستند، اما برای بسیاری از موارد شروع COPD، بیمار ممکن است نشانه‌هایی را نشان ندهد. با پیشرفت بیماری، نشانه‌ها و عوارض خیلی بیشتر آشکار می‌شوند. رایج‌ترین نشانه‌ها برای تشخیص COPD عبارتند از:

۱. "سرفه سیگاری ها" نام دیگری برای سرفه مداوم و یا سرفه است که مخاط اضافی زیادی ایجاد می‌کند. ​

۲. تنفس Labored: به طور خاص در طول استرس فیزیکی مانند بازی کردن ورزش و یا بالا رفتن از پله‌ها رخ می‌دهد. ​

۳. صداهای عجیب هنگام نفس کشیدن: صدای خشک، هنگامی که در مراحل اولیه COPDهستیم

۴. تنگی مکرر در ناحیه سینه نشانه هشدار اولیه COPD التهابی مزمن است. 5سرفه مداوم عمدتا در صبح به خاطر التهاب راه هوایی و یا مسدود شدن با مخاط غلیظ و چسبناک رخ می‌دهد. ​

اگرچه بسیاری از بیماران COPD به چنین شکایت‌هایی توجه می‌کنند، اما آن‌ها را خیلی جدی نمی‌گیرند. سرفه کردن معمولا اولین نشانه است اما در ابتدا برای بسیاری از افراد مورد توجه قرار نگرفته و یا هشدار دهنده نیست. افرادی که از نظر فیزیکی خیلی فعال نیستند تنها زمانی COPD را تشخیص می‌دهند که به مرحله پیشرفته‌ای رسیده‌اند که تنفس حتی در زمان استراحت نیز دشوار است. محققان همچنین دریافتند که بسیاری از سیگاری‌های سنگین ممکن است قبلا COPD داشته باشند اما ممکن است تا زمانی که با تست عملکرد ریه تایید نشود، هیچ نشانه‌ای را احساس نکنند. داشتن COPD همچنین می‌تواند به مکانیزم‌های دفاعی بدن شما آسیب برساند که منجر به سرماخوردگی مکرر و یا دیگر عفونت‌های تنفسی مرتبط با آنفولانزا می‌شود. ​

علائم پیشرفته COPD

​​​​​​​​

شدت علائم بیماری کاملا به میزان آسیب ریه فرد بستگی دارد. بیمارانی که به سیگار کشیدن ادامه می‌دهند باعث فیبروز ریه می‌شوند و بسیار سریع‌تر از کسانی که سیگار کشیدن را متوقف می‌کنند به بافت ریه آسیب می‌رسانند. علائم غیرقابل‌ردیابی COPD مرحله پایانی ممکن است باعث تورم در ناحیه پا، مچ پا، پا و منجر به کاهش سریع وزن در تحمل کلی عضله شود که می‌تواند منجر به آسیب به زانو شود. ​

بیماری به آرامی رشد می‌کند. اما همیشه مراحلی وجود دارد که علایم به طور ناگهانی بدتر می‌شوند، به خصوص برای بیماران COPD با حملات حاد. پس از آن محرک معمولا عفونت دستگاه تنفسی است و این تشدید به طور قابل‌توجهی پیشرفت COPD التهابی مزمن را تسریع می‌کند. با گذشت زمان، تشدید COPD در حال افزایش است و کاهش ظرفیت ریه / عملکرد ریه نیز می‌تواند خطر بیماری‌های دیگر مانند آرتریت روماتوئید، پارکینسون، آتاکسی و سکته مغزی را افزایش دهد. ​

Emphysema چیست؟

​​​​​​​​

آمفیزم ریوی بخشی از خانواده بیماری‌های ریوی به نام COPD است. آمفیزم یک بیماری ریوی مزمن است که پس از آسیب بحرانی (‏متسع دائمی یا از بین رفته)‏به آلوئولی تشخیص داده می‌شود. این بخش‌های بیش از حد باد شده ریه، هوای "قدیمی" را در کیسه‌های هوایی نگه می‌دارند، بنابراین فضای "تازه" کمتری را می توان جذب کرد. تورم بیش از حد کیسه‌های هوایی در طول اعمال فیزیکی افزایش می‌یابد و پس از آن علت اصلی تنفس باددار است. آسیب به آلوئولی را می توان به چند روش انجام داد، از جمله:

نابود شده، باریک شده، بیش از حد باد کرده، کشیده شده، جمع شده

افزایش بیش از حد کیسه‌های هوایی در نتیجه تجزیه دیواره کیسه‌های هوایی است که باعث کاهش سلامت تنفسی و عدم تنفس مکرر می‌شود. هر گونه آسیب به کیسه‌های هوایی، سطح داخلی کیسه‌های هوایی را کاهش می‌دهد، که برای تبادل گاز بین هوا و خون حیاتی است. کاهش در حجم سلول منجر به کاهش فزاینده اکسیژن در خون و اندام‌های حیاتی می‌شود که می‌تواند منجر به نوروپاتی محیطی، CHF، هیپرتانسیون ریوی و حملات قلبی شود. آسیب به کیسه‌های هوایی می‌تواند مدیریت استفاده از داروهای سنتی را به چالش بکشد زیرا التهاب مزمن حفره‌های دائمی در بافت ریه پایینی ایجاد می‌کند. سرفه مداوم و خلط نیز از دیگر تظاهرات شایع همراه با التهاب (‏برونشیت)‏هستند. ​

برخی عوامل خطر شایع و علل آمفیزم ریوی عبارتند از:

​​​​​​​​

سیگار کشیدن COPD

عفونت‌های تنفسی مکرر مانند برونشیت، آسم و ذات‌الریه، آلاینده‌های محیطی مانند زغال‌سنگ، کادمیم، غلات و ایزوسیانات ها، گازهای خروجی خودرو یا ذرات گرد و غبار و گازهای یافت‌شده در محل کار، گرد و غبار معدنی گرد و غبار پنبه نیز عوامل خطر COPD هستند. ​

آزمایش ژنتیک برای کانسرهای ریوی مبتلا به بیماری‌های ریه

​​​​​​​​

مرکز بازسازی شش آزمایش DNA را برای ژن‌های جهش‌یافته که منجر به بیماری‌های ریوی می‌شوند پیشنهاد می‌کند از جمله :

ژن FLCN که مرتبط با سندرم بیرت - هوگ - دوب (‏کیست‌های ریوی)‏، ژن‌های TSC۱، TSC۲ که مرتبط با TSC۲ (‏کمپلکس توبروس اسکلروزیس)‏و تومورهای ریه هستند، ژن‌های COPA که مرتبط با بیماری بینابینی غالب اتوزومال (‏خود ایمنی)‏، PGM۳، SPINK۵، DOCK۸، STAT۳ مرتبط با سندروم هایپرایگای، یک نقص ایمنی که باعث عفونت‌های مکرر ریه می‌شود. ​

ژن EGFR مرتبط با سرطان سلول سنگفرشی ریه با توارث اتوزوم غالب

ژن MARS که با بیماری اتوزومال غالب چارکوت - ماری - توث و بیماری بینابینی اتوزومال مغلوب مرتبط است. ​

غربالگری ژنتیکی بیماری‌های ریوی برای اعضای خانواده بیمارانی که سابقه خانوادگی بیماری‌های ریه یا سرطان دارند یا به عنوان ابزاری برای تایید تشخیص موجود توصیه می‌شود. مداخله زود هنگام، کلید مدیریت بیماری‌های ریوی است. ما پیوند ریه یا درمان‌های ژن را برای درمان بیماری ریوی پیشنهاد نمی‌کنیم، اما چندین آزمایش بالینی فاز ۱ با امید به درمان کامل COPD یک روزه در حال انجام است. برای کمک به کاهش هر گونه خطر توسعه COPD، شش‌های آمفیزماتو و فشار شریان ریوی ایجاد تغییرات در سبک زندگی و انجام ورزش منظم را در نظر می‌گیرند. ​

بیماری‌های پارانشیمال ریه (‏DPLD)‏و آمفیزم انواع بیماری‌های انسدادی مزمن ریوی هستند که در برونشیولیت های انتهایی ریه‌ها غیر طبیعی و به طور دائم بزرگ‌شده هستند. آمفیزم و تنگی نفس معمولا در بیماران مبتلا به برونشیت و مشکلات انسدادی ریوی و تنفسی رخ می‌دهند. تشخیص این بیماری برای بیماران مبتلا به آمفیزم خالص (‏بدون نشان دادن نشانه‌های دیگر)‏نادر است مگر اینکه به دلیل ناهنجاری‌های ژنتیکی / ارثی مربوط به COPD باشد. بیشتر بیمارانی که ما در مرکز لونگ رگن درمان می‌کنیم ترکیبی از برونشیت، شش‌های آمفیزماتو و یا بیماری‌های کاردیومتابولیک دارند که باعث اختلال در مجاری هوایی می‌شوند. این ترکیب از تنگی نفس به طور اتفاقی COPD یا COLD نامیده می‌شود (‏بیماری انسدادی مزمن ریه)‏. ​

سه نوع اولیه آمفیزم وجود دارد که عبارتند از:

​​​​​​​​

۱. آمفیزم Centriacinar در برونشیول‌های تنفسی بیمار شروع می‌شود و سپس در نیمه بالایی ریه‌ها گسترش می‌یابد. این نوع آمفیزم معمولا از مصرف طولانی‌مدت تنباکو و سیگار ناشی می‌شود. ۲. آمفیزم Panacinar در درجه اول در نواحی پایین‌تر سیستم ریوی یافت می‌شود و تمایل به از بین بردن بافت آلوئولی دارد که باعث خس‌خس سینه می‌شود. این نوع از بیماری‌های ریوی عموما در بیمارانی یافت می‌شود که یک کمبود آنتی تریپسین با آلف ا -۱ آنتی تریپسین دارند و یک بیماری ژنتیکی / ارثی است و اغلب در بیماران مبتلا به آمفیزم مرحله نهایی دیده می‌شود. ۳. آمفیزم پارا سپتال در داخل و اطراف پلور و یا سپتا رخ می‌دهد. این نوع بیماری اغلب با بیماری‌های خود التهابی مزمن همراه است که بعد از عفونت ریه و یا تنگی نفس ایجاد می‌شوند. ​

​