بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

واژینوز باکتریایی (‏BV)‏شایع‌ترین علت واژینیت است. اگر درمان نشود با عوارض جدی همراه است. BV یک عفونت چند میکروبی و هم افزایی است که شامل رشد بیش از حد پاتوژن های باکتریایی متعدد است. فلور واژن تغییر می‌کند و منجر به افزایش PH به دلیل کاهش در لاکتوباسیل ها می‌شود (‏که باعث تولید H2O2 می‌شود)‏. اگر چه معیار Nugents به عنوان استاندارد طلایی در تشخیص BV در نظر گرفته می‌شود، به طور معمول ترکیبی از روش‌های مختلف برای تشخیص واژینوز باکتریایی (‏BV)‏مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مطالعه حاضر ما معیارهای بالینی معیار آمسل را با روش Nugents برای تشخیص BV مقایسه کردیم. این مطالعه شامل زنانی بود که از ترشح واژینال شکایت داشتند. تشخیص BV براساس معیار آمسل و امتیاز نوجنت داده شد. برای هر مورد، موارد زیر تفسیر شدند: pH، تست Whiff (‏آزمونی که در آن ترشحات واژن با KOH ۱۰ % مخلوط می‌شود و منجر به بوی ماهی که نوعی از واژینوز باکتریایی است می‌شود)‏و حضور سلول‌های Clue در اسمیر مرطوب واژن.

رنگ‌آمیزی گرم برای روش Nugent انجام شد. مطالعه حاضر ۳۶۲ مورد ترشح غیر طبیعی واژن را شامل می‌شود. شیوع BV ۴۸ % بود. گروه سنی ۲۹ - ۲۴ سال بیشتر تحت‌تاثیر قرار گرفت. معیار امسل ۱۷۰ / ۳۶۲ را تشخیص داد در حالی که نمره Nugent ۱۷۳ / ۳۶۲ را به عنوان مبتلا به واژینوز باکتریال شناسایی کرد. در مقایسه با معیار Nugent حساسیت، ویژگی، ارزش پیش‌بینی مثبت و ارزش پیش‌بینی منفی معیار Amsel به ترتیب ۷۸.۷۲ %، ۹۲.۳۵ %، ۷۵.۵۱ % و ۹۳.۵۴ % بود.

واژینوز باکتریایی (‏BV)‏شایع‌ترین علت واژینیت در زنان در گروه سنی باروری است . این بیماری شایع‌ترین عفونت است که در شرایط سرپایی Gynaecological آن مواجه هستیم. بیش از ۹۰ میلیون مورد واژینوز باکتریایی سالانه در سراسر جهان گزارش می‌شوند. براساس بررسی میان‌مدت برنامه ملی کنترل ایدز ۳، شیوع واژینوز باکتریال در جمعیت بزرگ‌سال از ۱۷.۸ % تا ۶۳.۷ % در هند متغیر است .​

BV یک عفونت هم افزایی چند میکروبی است که با تغییرات پیچیده در فلور طبیعی واژن مشخص می‌شود که به کاهش شیوع لاکتوباسیلوس و افزایش غلظت ارگانیسم‌های بیماری زا نسبت داده می‌شود.

در واژن سالم، لاکتوباسیل ها رشد میکروارگانیسم‌های دیگر را از طریق خواص خاصی مانند توانایی چسبندگی، تولید اسیدها، باکتریوسین ها، پراکسید هیدروژن و بیوسورفکتانت ها و توانایی آن‌ها برای رقابت برای مانوز و گیرنده‌های گلیکوپروتئین مهار می‌کنند.​​

رایج‌ترین ارگانیسم‌های بیماری زا در واژینوز، باکتری‌های بی‌هوازی اختیاری مانند گاردنرلا واژینالیس و مایکوپلاسما، میله‌های بی‌هوازی گرم منفی مانند Prevotell ابیویا، پی اینترمدیا، گونه‌های باکتریایی، میله‌های بی‌هوازی گرم مثبت مانند مورفوتیپ های موبیلونکوس و کوکسی های بی‌هوازی گرم مثبت مانند پپتواسترپتوکوک هستند. علت شناسی BV احتمالا چند عاملی است و عواملی که تغییر را آغاز می‌کنند نامشخص هستند. pH موضعی واژن عمدتا به دلیل کاهش تعداد لاکتوباسیل های تولید کنندهH2O2 افزایش می‌یابد که آن را برای رشد ارگانیسم‌های بیماری زا حساس‌تر می‌سازد. ​

BV ممکن است علامت‌دار یا بدون علامت باشد. زنان بدون علامت معمولا با ترشح افزایش‌یافته واژن حضور دارند که به طور مشخص بوی بد، نازک، خاکستری و همگن می‌دهند. واژینوز باکتریایی می‌تواند منجر به انواع عوارض مامایی و ژنیکولوژی مانند اندومتریت، سالپینژیت، بیماری التهابی پلویک (‏PID)‏یا عوارض بارداری مانند پارگی زودرس کیسه آب، زایمان زودرس و سقط خود به خودی شود. ​

اغلب، معیارهای چندگانه برای تشخیص واژینوز باکتریایی به کار می‌روند. یکی از روش‌های تشخیص، معیار ترکیبی آمسل است که شامل تشخیص‌های بالینی و چند آزمایش ساده آزمایشگاهی است. واژینوز باکتریایی را می‌توان با معیارهای Spiegel و نوجنت نیز تشخیص داد. هر دوی این معیارها براساس ارزیابی فلور نرمال در اسمیرهای رنگ‌آمیزی شده با گرم از ترشحات واژینال است . ​

تشخیص براساس معیارهای آمسل:

معیارهای ترکیبی آمسل شامل حضور ترشحات واژن همگن، PH واژن که ۵ / ۴ است، حضور سلول‌های کلیدی در پایه مرطوب ترشحات واژن و تست whiff مثبت است. با توجه به آمسل، اگر ۳ معیار از ۴ معیار مثبت باشند، بیمار واژینوز باکتریایی دارد. ​

تعیین pH واژن

pH واژن با استفاده از کاغذ pH (‏کالیجنز مواد شیمیایی خوب، هند)‏با فرو بردن آن در ترشحات مخلوط شده در عقب آزمایش شد. این با نمودار مرجع رنگی استاندارد برای تخمین PH واقعی مقایسه شد. ​

آزمون ویوف:

یک قطره از مایع واژینال بر روی یک اسلاید شیشه‌ای عاری از گریس گرفته شد. به این یک قطره KOH ۱۰ % اضافه شد. بوی تند و متعفن و ماهی مانند نشان‌دهنده واکنش مثبت است. ​

حضور سلول‌های Clue:

یک قطره از مایع واژینال با یک قطره نرمال سالین روی یک اسلاید تمیز عاری از گریس مخلوط شد. یک تکه کاغذ روی آن قرار داشت. اسلایدی تحت بزرگنمایی‌های ۱۰ * ۱۰ * ۴۰ x در عرض ۱۰ دقیقه مشاهده شد. سلول‌های اپی تلیال واژن که با ارگانیسم‌های cocobacillary پوشیده شده بودند به طوری که لبه‌های آن‌ها که به طور معمول مرز سلولی به شدت تعریف‌شده دارند نامشخص و یا جفت شده‌اند به عنوان سلول‌های کلیدی در نظر گرفته شدند. سلول‌های Clue ویژگی مشخصه BV هستند. اگر سلول‌های کلیدی ۲۰ % یا بیشتر از سلول‌های اپی تلیال در میدان قدرت بالا را تشکیل دهند، مثبت در نظر گرفته می‌شود. وجود هر گونه تریکومونیدهای متحرک، سلول‌های مخمر در حال جوانه زدن و پسودوهایف نیز مورد توجه قرار گرفت. ​

تشخیص براساس معیارهای nugent

ترشحات واژن بر روی تکه‌های شیشه تمیز آغشته شد، هوا خشک شد، گرما تثبیت شد و با رنگ‌آمیزی گرم رنگ‌آمیزی شد [‏ ۳ ]‏. هر نوع مورفولوژی باکتریایی تحت یک هدف غوطه‌وری در روغن (‏l۰۰x)‏با استفاده از طرح زیر اندازه‌گیری شد: ۱ +، ۱ در هر میدان؛ ۲ +، ۱ تا ۴ در هر میدان؛ ۳ +، ۵ تا ۳۰ در هر میدان؛ ۴ +،بیشتر از ۳۰ به ازای هر میدان. میله‌های بزرگ گرم مثبت به عنوان مورفوتایپ های لاکتوباسیلوس در نظر گرفته شدند. میله‌های کوچک گرم منفی به گرم متغیر به عنوانG.vaginalis و گونه‌های باکتریوئید در نظر گرفته شدند. میله‌های متغیر گرم خمیده به عنوان گونه‌های موبیلونکوس در نظر گرفته شدند. جدول ۱)‏نمره بندی ناجنت از اسمیر رنگ‌آمیزی شده با گرم برای واژینوز باکتریال.

نتیجه

در مجموع ۳۶۲ بیمار در گروه سنی باروری با شکایت ترشح واژینال برای تشخیص واژینوز باکتریال مورد بررسی قرار گرفتند. در این میان، تشخیص داده شد که ۱۷۳ بیمار (‏۴۸ %)‏از امتیاز Nugent و ۱۷۰ بیمار از معیار Amsel تحت‌تاثیر BV قرار می‌گیرند. ​

بیش‌ترین بیماران متعلق به گروه سنی ۲۹ - ۲۴ سال بودند. میانگین سنی آن‌ها ۲۸ سال بود. بیش‌ترین شیوع BV در گروه سنی ۲۹ - ۲۴ سال و پس از آن ۳۵ - ۳۰ سال مشاهده شد که نشان‌دهنده شیوع بالای BV در افراد جوان در گروه سنی باروری است. ترشحات واژینال و بدبو بسیار شایع بودند و در ۱۰۰ % موارد همراه با خارش و سوزش دیده می‌شدند. ​

در مقایسه با معیار Nugent، حساسیت، ویژگی، ارزش پیش‌بینی مثبت و ارزش پیش‌بینی منفی معیار Amsel به ترتیب ۷۸.۷۲ %، ۹۲.۳۵ %، ۷۵.۵۱ % و ۹۳.۵۴ % بود

بحث

واژینوز باکتریایی شایع‌ترین علت ترشح واژینال در میان زنان در سن باروری است که شیوع آن بسته به جمعیت مورد مطالعه، ۱۶ تا ۶۹ درصد است. کشت روش استاندارد طلایی برای تشخیص بسیاری از بیماری‌های باکتریایی است. با این حال، کشت نمی‌تواند به عنوان استاندارد طلایی تشخیص واژینوز باکتریال مطرح باشد، زیرا ارگانیسم‌هایی که در واژینوز باکتریال دخالت دارند، نمی‌توانند به راحتی در آزمایشگاه جدا شوند و زنان سالم نیز این فلور را به تعداد کم در واژن خود دارند [‏ ۳ ]‏.​

تشخیص درست واژینوز باکتریایی چالش برانگیز است. علاوه بر ملاحظات علمی، انتخاب یک روش برای تشخیص آزمایشگاهی نیاز به در نظر گرفتن پیچیدگی، هزینه و فرکانس نمونه‌های غیرقابل تفسیر دارد. با این وجود، برخی روش‌های تشخیصی جایگزین مانند واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (‏PCR)‏، تست هیبریداسیون اسید نوکلئیک سریع، فعالیت آمینوپپتیداز پرولین توسعه داده شده‌اند. اخیرا، چندین تست مراقبت براساس ترکیب‌های مختلف محصولات میکروبی، حضور RNA، یا ابزارهای آزمایشگاهی پیچیده‌تر مانند آرایه‌های سنسور، برای تشخیص واژینوز باکتریایی معرفی شده‌اند. با این حال، بسیاری از این موارد گران هستند و حساسیت‌های و ویژگی‌های آن‌ها مزیت بزرگی نسبت به روش‌های کلاسیک به همراه دارد. با توجه به این ملاحظات، روش‌هایی مانند امتیاز بندی آمسل و نوجنت [‏ ۱۳ ]‏ عملی‌ترین، قابل‌زیست ترین و اقتصادی‌ترین گزینه‌ها برای تشخیص واژینوز باکتریایی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه باقی می‌مانند [‏ ۱۶ ]‏.​

اغلب، معیارهای چندگانه برای تشخیص واژینوز باکتریایی به کار می‌روند. یکی از روش‌های تشخیص، معیار ترکیبی آمسل است که شامل تشخیص بالینی و چند آزمایش ساده آزمایشگاهی است. واژینوز باکتریایی را می‌توان با معیارهای اسپیگل و نوجنت نیز تشخیص داد. هر دوی این معیارها براساس ارزیابی فلور نرمال در اسمیرهای رنگ‌آمیزی شده با گرم از ترشحات واژینال است . ما مطالعه‌ای بر روی ۳۶۲ پرونده شکایت از ترشحات واژن انجام دادیم. از این تعداد ۱۷۳ مورد (‏۴۸ %)‏به عنوان BV تشخیص داده شدند.

BV در گروه سنی ۲۴ - ۲۹ سال بیش‌ترین شیوع را داشت. این بیماری عمدتا در زنان جوان در گروه سنی باروری رخ می‌دهد که با سایر مطالعات قبلی نیز ارتباط دارد. تغییرات در ساختار و ترکیب اکوسیستم واژینال ممکن است تحت‌تاثیر سن، عفونت‌ها، روش‌های کنترل تولد با استفاده از روش‌های پیش‌گیری از بارداری، فراوانی فعالیت‌های جنسی و تعداد شرکای جنسی باشد. این ویژگی‌ها به احتمال زیاد در زنان گروه سنی باروری دیده می‌شوند [‏ ۸ ]‏.​

شایع‌ترین علائم BV ترشحات واژینال و بوی بد در تمام ۱۷۳ مورد بود که پس از آن خارش و سوزش وجود داشت. این ها همچنین یافته‌های مطالعات انجام‌شده توسط فالاگاس و همکاران بودند. از میان ۳۶۲ بیمار، ۱۷۰ نفر (‏۴۷ %)‏مبتلا به واژینوز باکتریایی توسط معیارهای آمسل تشخیص داده شدند، یعنی ۱۷۳ نفر (‏۴۸ %)‏ترشح واژینال داشتند، ۱۷۰ نفر (‏۴۷ %)‏تست ویف مثبت داشتند، ۱۶۳ نفر (‏۴۵ %)‏سلول‌های Clue داشتند و ۱۵۹ نفر (‏۴۴ %)‏ph = ۴.۵ داشتند، و ۱۷۳ نفر (‏۴۸ %)‏توسط اسکورت نوگنت تشخیص داده شدند.