بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

دستورالعمل‌های ضد ویروسی توصیه هییت پانل برای رژیم ضد ویروسی بزرگسالان و نوجوانان طولانی‌مدت با داروهای Cabotegravir و Rilpivirine

به روز رسانی شده

۲۴ فوریه ۲۰۲۱

در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱، اداره غذا و داروی آمریکا (‏FDA)‏اولین رژیم کامل ضد ویروسی قابل تزریق با اثر طولانی (‏ARV)‏، کابوتگرویر (‏CAB)‏و rilpivirine (‏RPV)‏را تصویب کرد. رژیم ضد ویروسی تزریقی کامل با اثر طولانی (‏ARV)‏، کابوتگررویر (‏CAB)‏و rilpivirine (‏RPV)‏، به عنوان یک گزینه برای جایگزین کردن رژیم فعلی ARV در بزرگسالان مبتلا به HIV که در درمان ARV پایدار هستند (‏ART)‏، با سطوح کمتر از RNA۵۰ کپی / میلی‌لیتر، هیچ سابقه شکست درمان ندارند، و هیچ مقاومت شناخته‌شده یا مشکوک به این عوامل ندارند.

CAB یک مهار کننده جدید انتقال رشته اینتگراز (‏INSTI)‏و آنالوگ ساختاری dolutegravir است. RPV یک بازدارنده غیر نوکلئوزیدی ترانس کریپتاز معکوس (‏NNRTI)‏است، که برای اولین بار در فرمولاسیون قرص خوراکی در سال ۲۰۱۱ تایید شد. ۲ فرمولاسیون قرص CAB به طور همزمان توسط FDA تایید شد تا با قرص‌های RPV به عنوان یک درمان خوراکی ۴ هفته‌ای قبل از شروع رژیم تزریقی با اثر طولانی و به عنوان bridging دهانی در صورت تزریق از دست رفته مورد استفاده قرار گیرد. ​

توصیه هییت پانل

تزریق عضلانی CAB و RPV (‏IM)‏می‌تواند به عنوان یک استراتژی بهینه‌سازی برای افراد مبتلا به HIV در حال حاضر در درمان ضد ویروسی خوراکی (‏ART)‏با سرکوب ویروسی مستند برای حداقل ۳ ماه استفاده شود (‏اگرچه مدت‌زمان بهینه تعریف نشده است)‏(‏AI)‏، که:

هیچ گونه مقاومت پایه‌ای نسبت به هیچ کدام از داروها وجود ندارد.

هیچ گونه شکست قبلی در زمینه ویروس‌شناسی نداشته باشند.​ ​​​​​​

عفونت فعال ویروس هپاتیت B (‏HBV)‏را نداشته باشید (‏مگر اینکه رژیم فعال HBV را نیز دریافت کنید)‏،

آن‌ها باردار نیستند و قصد باردار شدن ندارند.

داروهایی دریافت نمی‌کنند که دارای تداخل دارویی قابل‌توجهی با داروهای خوراکی (‏در طول درمان bridging )‏یا CAB تزریقی یا RPV باشند.​ ​​​​​​

اطلاعات کلیدی در مورد Dosing و مصرف

توانایی تحمل CAB و RPV باید با استفاده از داروی خوراکی در CAB ۳۰ میلی‌گرم به علاوه RPV ۲۵ میلی‌گرم یک‌بار در روز با غذا برای حداقل ۲۸ روز قبل از شروع تزریق IM ارزیابی شود. ​

اولین تزریق IM باید در آخرین روز درمان خوراکی با دوز بارگذاری CAB ۶۰۰ mg (‏۳ ml)‏و RPV ۹۰۰ mg (‏۳ ml)‏انجام شود، که به عنوان دو تزریق جداگانه در محل‌های ventrogluteal جداگانه داده می‌شود. ​

ادامه درمان با CAB ماهانه ۴۰۰ میلی‌گرم (‏۲ میلی‌لیتر)‏و RPV ۶۰۰ میلی‌گرم (‏۲ میلی‌لیتر)‏، همچنین به عنوان دو تزریق IM ventrogluteal جداگانه، پس از آن با پنجره درمان + /- ۷ روز آغاز می‌شود. ​

دستورالعمل‌های خاص تجویز، مانند طول سوزن برای تزریق IM ventrogluteal در افراد غیر چاق (‏۱ / ۲ اینچ)‏در مقابل افراد چاق (‏۲ اینچ)‏، منع مصرف با فیلرهای gluteal، روش‌های ذخیره و آماده‌سازی مناسب، و سایر جزئیات خاص را می توان در اطلاعات کامل تجویز یافت. ​

مدیریت دوزهای اشتباه IM CAB و RPV

CAB و RPV با فعالیت طولانی نیمه عمر (‏۵ / ۵ هفته برای CAB و ۱۳ هفته برای RPV)‏را افزایش داده‌اند، و غلظت‌های قابل‌تشخیص ممکن است برای ۱۲ ماه پس از آخرین دوز موجود باشند. افرادی که دوز یا خوددرمانی را از دست می‌دهند با افزایش مقاومت دارویی در معرض خطر شکست ویرولوژیک قرار دارند. بیماران باید کاملا از این خطر آگاه باشند. متخصصان بالینی باید با اطلاعات تجویز برای CAB و RPV برای راهنمایی در مورد چگونگی مدیریت دوزهای از دست رفته مشورت کنند. bridging دهانی باید در دسترس بیماران قرار گیرد تا دوزهای از دست رفته از پیش برنامه‌ریزی‌شده پیش‌بینی شوند. دوزهای از دست رفته برنامه‌ریزی نشده (‏فراتر از پنجره ۷ روزه)‏باید ارزیابی مجدد این که آیا فرد کاندیدای مناسبی برای این درمان قابل تزریق باقی می‌ماند یا خیر را تسریع کند. اگر تزریقات بیش از ۲ ماه طول بکشد و این رژیم دوباره آغاز شود، مصرف را با دوز بارگذاری و به دنبال آن دوز نگهداری ماهانه ازسر بگیرید. هنگام توقف درمان، انتقال به رژیم خوراکی سرکوب‌کننده باید در طول ۴ هفته از آخرین دوز IM انجام شود. ​

اطلاعات کلینیکال ترایال

دو فاز ۳ آزمایش (‏ATLAS و FLAIR)‏که تقریبا ۱۲۰۰ شرکت‌کننده مبتلا به HIV را ثبت‌نام کردند، ایمنی و کارایی تزریق IM یک‌بار در ماه CAB و RPV را ارزیابی کردند. افراد مبتلا به عفونت HBV فعال یا کسانی که باردار بودند از هر دو آزمایش کنار گذاشته شدند. در آزمایش ATLAS، شرکت کنندگان قبل از تصادفی سازی، حداقل به مدت ۶ ماه در ART خوراکی استاندارد سرکوب ویروسی داشتند و هیچ سابقه‌ای از شکست ویرولوژیک قبلی یا مقاومت در برابر CAB یا RPV نداشتند. در آزمایش FLAIR، ARV - شرکت کنندگان ساده که هیچ مقاومت پایه در برابر CAB یا RPV نداشتند در رژیم خوراکی دولولتگررویر / آباکاویر / لامیوودین شروع شدند و برای رسیدن به سرکوب ویروسی HIV در ۱۶ - ۲۰ هفته مورد نیاز بودند. سپس شرکت کنندگان به صورت تصادفی به CAB IM و RPV هر ماه مراجعه می‌کردند یا به ART خوراکی ادامه می‌دادند. هر دو مطالعه از یک فاز پیشروی یک ماهه با CAB و RPV خوراکی قبل از اولین تزریق IM استفاده کردند. در قصد درمان جمعیت در معرض خطر، HIV - RNA با 50 کپی / میلی‌لیتر در هفته ۴۸ در ۱۱ نفر (‏۱.۹ %)‏در بازوی IM CAB و RPV و ۱۰ نفر (‏۱.۷ %)‏در بازوی oral گزارش شد (‏ترکیب داده‌ها از هر دو مطالعه)‏. این موضوع، ضعف CAB و RPV در مقایسه با ART خوراکی را نشان داد. شکست ویرولوژیک کم بود ; با این حال، هنگامی که این اتفاق افتاد، مقاومت در برابر INSTs، NNRTIs، یا هر دو رایج بود، و احتمال بیشتری وجود داشت که در افراد با زیرگروه HIV - ۱ A۱ که در خط پایه جایگزینی L۷۴I داشتند، رخ دهد. ساب تایپ A۱ در ایالات‌متحده رایج نیست. ​

نتایج ۴۸ هفته‌ای آزمایش ATLAS - ۲ M که در آن شرکت کنندگان هر ۸ هفته یک‌بار تزریق CAB ۶۰۰ mg (‏۳ ml)‏با RPV ۹۰۰ mg (‏۳ ml)‏را انجام می‌دادند، در مقایسه با هر ۴ هفته تزریق (‏دوزهای شرح‌داده‌شده در بالا)‏، non-inferiority بودند، اما این برنامه دارویی هنوز تایید FDA را دریافت نکرده است.

ایمنی و قابلیت تحمل

واکنش‌های محل تزریق (‏ISRs)‏شایع‌ترین عوارض جانبی با CAB و RPV بود، که در بیش از ۸۰ % شرکت کنندگان حداقل یک‌بار رخ داد. ISR ها در طول زمان کم‌تر گزارش شده‌اند و در حدود ۱۰ % تا ۳۰ % در هر نقطه زمانی تزریق IM ماهانه پس از سال اول رخ می‌دهند. ISR ها به طور کلی خفیف تا متوسط بودند و ۹۹ % آن‌ها درجه ۱ یا ۲ و میانه مدت علایم ۳ روز بود. ​

بیش از ۹۰ % شرکت کنندگانی که IM CAB و RPV را در آزمایش‌ها بالینی تصادفی دریافت کردند، درمان IM ماهانه را بر درمان خوراکی روزانه ترجیح دادند. واکنش‌های حساسیت بیش از حد، واکنش‌های پس از تزریق، سمیت کبدی و اختلالات افسردگی نیز گزارش شده‌اند.​​

​​