بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

ریه‌ها، شبیه حفره دهانی، اغلب به عنوان "جامعه اکولوژیکی همسفرگی، موجودات زنده همزی گر و بیماری زا" شناخته می‌شوند.

مهاجرت و حذف میکروبی بین حفره دهانی و شش‌ها ثابت است و توزیع میکروبیولوژیکی سالم را ممکن می‌سازد.

همانند روده یا حفره دهانی، جوامع باکتریایی که در ریه‌ها کلونیزه می‌شوند، به خاطر عملکردشان در حفظ بافت، ایمنی و هم ایستایی اندام شناخته می‌شوند.

اما شش‌ها منحصر به فرد هستند چون غنی از اکسیژن هستند و در نتیجه شامل تعادل خوبی از سورفکتانت های غنی از لیپوئید هستند که فعالیت باکتریواستاتیک را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند.

این تعادل می‌تواند در طول بیماری به شدت تغییر کند و اجازه رشد بیش از حد میکروبی و آسیب به ریه‌ها را بدهد.

عفونت تنفسی تحتانی با آلودگی اپیتلیوم راه هوایی تحتانی از طریق استنشاق میکرو ارگانیسم‌هایی که در قطرات معلق هوا وجود دارند و یا با آسپیراسیون ترشحات دهانی مرتبط با بیماری دهانی

التهاب دهان و پوسیدگی دو بیماری شایع دهان هستند که با عدم تعادل باکتری‌های پاتولوژیک در دهان مرتبط هستند.

سیتوکین ها (‏مانند IL - ۱ و tnF)‏از بافت‌های بیمار پریودنتال می‌توانند از طریق مایع شیار لثه‌ای به بزاق نفوذ کنند و برای ایجاد التهاب یا عفونت در ریه‌ها تخلیه شوند

بنابراین، بهداشت ناکافی دهان می‌تواند خطر تبادل بین باکتری‌ها بین ریه‌ها و دهان را افزایش دهد، خطر عفونت‌های تنفسی و عوارض بالقوه باکتریایی پس از عفونت را افزایش دهد.

در یک مطالعه کوهورت ملی مبتنی بر جمعیت، ۴۹۴۰۰ بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن با درمان پریودنتال در طول ۱۱ سال درمان شدند.

طرح کاپلان - میر نشان داد که شیوع کلی ذات‌الریه به طور قابل‌توجهی در طول یک پی‌گیری ۱۲ ساله در گروهی که درمان پریودنتال دریافت کرده بودند، کاهش یافت

کاهش یا ریشه‌کنی بیماری پریودنتال به طور قابل‌توجهی خطر ابتلا به ذات‌الریه را کاهش می‌دهد.

بهداشت خوب دهان به عنوان ابزاری برای جلوگیری از عفونت‌های راه هوایی در بیماران به ویژه در افراد بالای ۷۰ سال شناخته شده‌است.

حفره دهان میزبان بیش از ۷۰۰ باکتری، ویروس و قارچ است که می‌توانند در دهان کلونیزه شوند. ۳۳ زیستگاه میکروبی مختلف در داخل دهان وجود دارد؛ با این حال، جمعیت اولیه باکتری p.P. intermedia, S. mutans, F.nucleatum and P. gingivalis هستند مکانیسم‌های متعددی برای توضیح نقش بالقوه باکتری‌های دهانی در پاتوژنز عفونت تنفسی پیشنهاد شده‌اند: 

1.افزایش پاتوژن های دهانی در ریه‌ها

2. آنزیم‌های وابسته به بیماری دوره‌ای ممکن است سطوح مخاطی را تغییر دهند تا چسبندگی و کلونیزاسیون عوامل بیماری زای تنفسی را ممکن سازند.

3. آنزیم‌های وابسته به بیماری گاهگاهی ممکن است باکتری‌های غشا غدد بزاقی را از بین ببرند تا از جدا شدن از سطوح مخاطی جلوگیری کنند.

4. اپی‌تلیوم تنفسی ممکن است توسط سیتوکین های مرتبط با پریودنتال برای ترویج عفونت توسط پاتوژن های تنفسی، تغییر کند.

باکتری‌ها در بیوفیلم دهانی در موقعیت اصلی قرار دارند تا به دستگاه تنفسی تخلیه شوند و به شروع یا پیشرفت شرایط مانند ذات‌الریه یا سپسیس کمک کنند.

بار بالای باکتریایی و ویروسی در دهان می‌تواند بیماری‌های سیستمیک مانند بیماری‌های قلبی - عروقی، سرطان، بیماری‌های نورودژنراتیو و بیماری‌های خود ایمنی را پیچیده‌تر کند و ارتباط بین دهان و بدن را بیشتر حمایت کند.