بانک جزوات و مقالات تخصصی و کاربردی ترجمه ® ویژه دروس پزشکی ®

​​​​​​​​

ساینس از ماسک های پوشش دهنده حمایت می‌کند که در حال نجات جان افراد در جریان بیماری همه‌گیر کرونا ویروس هستند، و با این حال بحث بر سر این موضوع ادامه دارد. چقدر مدرک کافی هست؟ ​

لین پیپلز

​​​​​​​​

هنگامی که همکاران دانمارکی او برای اولین بار پیشنهاد دادند که ماسک‌های محافظ صورت به مردم گینه‌بیسائو داده شود تا گسترش ویروس کرونا را ریشه‌کن کنند، کریستین بن چندان مطمئن نبود. ​

بن، محقق بهداشت جهانی در دانشگاه دانمارک جنوبی در کپنهاگ، که چندین دهه است در کمپین های سلامت عمومی در کشور آفریقای غربی، یکی از فقیرترین کشورهای جهان شرکت کرده‌است، می‌گوید: " بله، این ممکن است خوب باشد، اما اطلاعات محدودی در مورد این که آیا ماسک‌ها واقعا موثر هستند یا خیر، وجود دارد."

ماه مارس بود. اما تا ماه ژوئیه، بن و تیم او در مورد چگونگی فراهم کردن برخی اطلاعات مورد نیاز بر روی ماسک‌ها و کمک به مردم گینه‌بیسائو تلاش کردند. آن‌ها به عنوان بخشی از یک آزمایش کنترل‌شده تصادفی که ممکن است بزرگ‌ترین آزمون اثربخشی ماسک‌ها در جهان علیه گسترش کوید19 باشد , هزاران پوشش پارچه‌ای تولید داخل را بین مردم توزیع کردند . ​

ماسک‌های صورت، نماد یک پاندمی هستند که ۳۵ میلیون نفر را بیمار کرده و بیش از ۱ میلیون نفر را کشته‌اند. در بیمارستان‌ها و دیگر مراکز مراقبت بهداشتی، استفاده از ماسک‌های پزشکی به وضوح انتقال ویروس SARS - CoV - ۲ را کاهش می‌دهد. اما برای انواع ماسک‌های مورد استفاده عموم، داده‌ها درهم و برهم و اغلب با عجله جمع‌آوری می‌شوند. علاوه بر این , یک گفتمان سیاسی تفرقه‌انداز شامل یک رئیس‌جمهور ایالات‌متحده که استفاده از آن‌ها را خوار می‌شمرد , درست چند روز قبل از اینکه توسط خود کوید19 تشخیص داده شود . باروخ فیشهوف، روانشناس دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ، پنسیلوانیا، که در سیاست عمومی تخصص دارد، می‌گوید: " افرادی که به شواهد نگاه می‌کنند درک متفاوتی از آن دارند." " این به طور قانونی گیج‌کننده است."

به طور واضح، این علم از استفاده از ماسک‌ها حمایت می‌کند، با مطالعات اخیر که نشان می‌دهد آن‌ها می‌توانند جان افراد را به روش‌های مختلفی نجات دهند: تحقیقات نشان می‌دهد که آن‌ها شانس انتقال و گرفتن کرونا ویروس را کاهش می‌دهند، و برخی مطالعات اشاره می‌کنند که ماسک‌ها ممکن است شدت عفونت را در صورت ابتلا افراد به این بیماری کاهش دهند. ​

اما قطعی‌تر بودن در مورد این که آن‌ها چقدر خوب کار می‌کنند یا چه زمانی از آن‌ها استفاده می‌کنند، پیچیده می‌شود. انواع زیادی از ماسک وجود دارد که در محیط‌های مختلف استفاده شده‌است. سوالاتی در مورد تمایل مردم برای پوشیدن آن‌ها و یا پوشیدن صحیح آن‌ها وجود دارد. حتی این سوال که چه نوع مطالعه‌ای اثبات قطعی ارائه می‌دهد که پاسخ دادن به آن سخت است. ​

" شواهد باید چقدر خوب باشند؟

فراتر از استانداردهای طلایی

​​​​​​​​

در آغاز این بیماری همه‌گیر، کارشناسان پزشکی فاقد مدارک کافی در مورد چگونگی گسترش SARSCoV - ۲ بودند و به اندازه کافی نمی‌دانستند که توصیه‌های بهداشتی عمومی درباره ماسک‌ها را ارائه کنند. ​

ماسک استاندارد مورد استفاده در محیط‌های مراقبت بهداشتی، ماسک‌های تنفسی N۹۵ هستند که برای حفاظت از پوشنده با فیلتر کردن ۹۵ % ذرات هوابرد که ۰.۳ میکرومتر (‏میکرومتر)‏و بزرگ‌تر را اندازه‌گیری می‌کنند، طراحی شده‌است. با گسترش این بیماری همه‌گیر، این ماسک‌های تنفسی به سرعت با کمبود مواجه شدند. این مساله این سوال را مطرح کرد: آیا مردم باید نگران پوشیدن ماسک‌های جراحی پایه یا ماسک‌های پارچه‌ای باشند؟ اگر چنین است، تحت چه شرایطی؟ کیت گرابوسکی، یک اپیدمی بیماری عفونی در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز در بالتیمور، مریلند می‌گوید: " اینها چیزهایی هستند که ما معمولا در آزمایش‌ها بالینی به آن‌ها رسیدگی می‌کنیم." " اما ما فقط برای این کار وقت نداشتیم."

بنابراین دانشمندان بر مطالعات مشاهده‌ای و آزمایشگاهی تکیه کرده‌اند. همچنین شواهد غیر مستقیمی از دیگر بیماری‌های عفونی وجود دارد. " اگر به یک کاغذ نگاه کنید، یک آشغال نیست. اما با در نظر گرفتن همه اینها، من متقاعد شده‌ام که آن‌ها کار می‌کنند."

اعتماد به ماسک‌ها در ماه ژوئن با انتشار اخباری در مورد دو طراح مو در میسوری افزایش یافت. هر دوی آن‌ها در حین کار یک صورت نخی دو لایه یا ماسک جراحی پوشیده بودند. و با وجود این که آن‌ها این بیماری را به اعضای خانواده خود منتقل کرده‌اند، به نظر می‌رسد که مشتریان آن‌ها از این بیماری نجات پیدا کرده‌اند (‏بنا بر گزارش‌ها بیش از نیمی از آن‌ها از انجام آزمایش‌ها رایگان خودداری کرده‌اند)‏. نشانه‌های دیگری از اثربخشی از گردهمایی‌های جمعی به دست آمده‌است. در اعتراضات "بلک لایوز ماتر" در شهره‌ای ایالات‌متحده، بیشتر شرکت کنندگان ماسک‌زده بودند. به نظر نمی‌رسید که این وقایع باعث بروز عفونت در منطقه شود، با این حال ویروس در اواخر ماه ژوئن در یک اردوگاه تابستانی در جورجیا شایع شد، جایی که نیازی نبود کودکانی که در آنجا حضور داشتند، صورت خود را بپوشانند. اعتراضات در فضای باز بود، که خطر کم‌تر گسترش COVID۱۹ را به همراه داشت، در حالی که کامپرها در شب کابین‌های مشترک داشتند، برای مثال. و از آنجا که بسیاری از معترضان در طی این گردهمایی‌ها در خانه‌های خود ماندند، این امر ممکن است انتقال ویروس در جامعه را کاهش دهد. با این وجود، تیو وس، محقق سیاست سلامت در دانشگاه واشنگتن در سیاتل می‌گوید که شواهد حکایتی "این تصویر را می‌سازد". ​

تحلیل‌های دقیق‌تر شواهد مستقیم را نیز به آن افزودند. یک مطالعه پیش از چاپ که در اوایل ماه اوت منتشر شد (‏و هنوز مورد بررسی دقیق قرار نگرفته است)‏نشان داد که افزایش هفتگی مرگ و میر سرانه در مکان‌هایی که ماسک‌ها در آن‌ها عادی بوده یا توسط دولت توصیه شده‌اند، در مقایسه با سایر مناطق، چهار برابر کم‌تر بوده‌است. محققان به 200 کشور از جمله مغولستان که در ماه ژانویه از ماسک استفاده کردند و تا ماه مه هیچ گونه مرگ و میر مربوط به کوید19 را ثبت نکرده بودند , نگاه کردند . مطالعه دیگری در مورد اثرات اختیارات دولت ایالات‌متحده برای استفاده از ماسک در آوریل و می انجام شد . محققان تخمین زدند که آن‌ها رشد موارد کوید19 را تا 2 درصد در روز کاهش دادند . جرمی هوارد، یک دانشمند محقق در دانشگاه سان‌فرانسیسکو در کالیفرنیا، که بخشی از تیمی است که شواهد پوشیدن ماسک صورت را در یک مقاله از پیش چاپ‌شده که به طور گسترده در صفحه ۶ منتشر شده‌است، بررسی کرده‌است، می‌گوید: " لازم نیست برای گفتن این که این مشخصا ایده خوبی است، کاره‌ای زیادی انجام دهید."

اما چنین مطالعاتی بر فرضیاتی تکیه دارند که قوانین تحت فشار قرار می‌دهند و اینکه مردم آن‌ها را به درستی می‌پوشند. علاوه بر این، استفاده از ماسک اغلب با تغییرات دیگر، مانند محدودیت در گردهمایی‌ها همزمان است. با افزایش محدودیت‌ها، مطالعات بیشتر مشاهده‌ای ممکن است شروع به جدا کردن تاثیر ماسک‌ها از سایر مداخلات کنند. او می‌گوید: " دیدن اینکه چه کاری انجام می‌دهد آسان‌تر خواهد شد."

با اینکه دانشمندان نمی‌توانند بسیاری از متغیرهای مداخله‌گر در جمعیت‌های انسانی را کنترل کنند، اما می‌توانند در مطالعات حیوانی مورد استفاده قرار گیرند. محققان به رهبری یک میکروبیولوژیست به نام کواک - یونگ یون در دانشگاه هنگ‌کنگ، سگ‌های آلوده و سالم را در قفس‌های مجاور خود قرار دادند، با پارتیشن ماسک جراحی که برخی از حیوانات را از هم جدا می‌کرد. طبق گزارش منتشر شده در ماه مه، بدون هیچ مانعی، حدود دو سوم حیوانات بدون عفونت، SARS - CoV - ۲ را گرفتند. اما تنها حدود ۲۵ % از حیواناتی که با ماسک محافظت می‌شدند، مبتلا شدند، و آن‌هایی که بیماری شان کم‌تر از همسایگان بدون ماسک آن‌ها بود (‏طبق ارزیابی بالینی و تغییرات بافتی)‏. این یافته‌ها توجیهی برای اجماع در حال ظهور است که استفاده از ماسک از پوشنده و دیگر افراد محافظت می‌کند. مونیکا گاندی، یک پزشک بیماری‌های عفونی در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو می‌گوید: "این کار همچنین به یک ایده فریبنده بالقوه دیگر اشاره می‌کند:" استفاده از ماسک نه تنها ممکن است شما را از عفونت محافظت کند بلکه ممکن است شما را از بیماری شدید نیز حفظ کند."

گاندی در نوشتن مقاله‌ای که در اواخر ماه جولای منتشر شد، پیشنهاد داد masking دوز ویروسی که ممکن است یک فرد دریافت کند را کاهش می‌دهد، که منجر به عفونت‌هایی می‌شود که ملایم‌تر یا حتی بی‌علامت هستند. او پیشنهاد می‌کند که دوز ویروسی بیشتر منجر به واکنش التهابی مهاجم‌تر می‌شود. ​

او و همکارانش در حال حاضر در حال تحلیل میزان بستری شدن برای COVID۱۹ قبل و بعد از اجرای حکم ماسک در ۱۰۰۰ بخش ایالات‌متحده هستند تا تعیین کنند که آیا شدت بیماری پس از ارائه دستورالعمل‌های پوشش عمومی کاهش پیدا کرده‌است یا خیر. ​

پل دیکارد، یک ویروس‌شناس در دانشگاه ادینبورگ انگلستان، که در این تحقیق شرکت نداشته است، می‌گوید که این ایده که قرار گرفتن در معرض ویروس بیشتر منجر به عفونت بدتر می‌شود، "کاملا منطقی" است. " این یک دلیل دیگر برای ماسک‌ها است."

گاندی یک مزیت احتمالی دیگر را پیشنهاد می‌کند: اگر افراد بیشتری موارد خفیف را دریافت کنند، این امر ممکن است به افزایش ایمنی در سطح جمعیت بدون افزایش بار بیماری‌های شدید و مرگ کمک کند. " از آنجایی که ما منتظر واکسن هستیم، آیا افزایش میزان عفونت بدون علامت می‌تواند برای ایمنی مردم مفید باشد؟ ​

بحث بر سر ماسک‌ها ارتباط نزدیکی با یک سوال تفرقه‌انداز دیگر دارد: ویروس چگونه در هوا حرکت می‌کند و عفونت را گسترش می‌دهد؟ ​

برمیگردیم به پرتابه شناسی, علم حرکت اجسام پرتاب شونده

لحظه‌ای که یک فرد نفس می‌کشد یا حرف می‌زند، عطسه می‌کند یا سرفه می‌کند، اسپری ریز ذرات مایع پرواز می‌کند. برخی از آن‌ها بزرگ هستند و حتی به عنوان قطرات نیز شناخته می‌شوند. برخی دیگر میکروسکوپی و جزو ذرات معلق طبقه‌بندی می‌شوند. ویروس‌ها از جمله SARS - CoV - ۲ بر روی این ذرات سوار می‌شوند؛ اندازه آن‌ها رفتار آن‌ها را مشخص می‌کند. ​

قطرک ها در هوا پرتاب شوند و بر روی چشمان، بینی و یا دهان فرد مجاور خود فرود بیایند تا باعث عفونت شوند. اما جاذبه آن‌ها را به سرعت پایین می‌کشد. در مقابل، آئروسل ‌ها می‌توانند چند دقیقه تا چند ساعت در هوا شناور باشند و در یک اتاق بدون تهویه مثل دود سیگار پخش شوند. ​

این به معنای توانایی ماسک‌ها در جلوگیری از انتقال کوید19 است؟ خود ویروس تنها حدود ۰.۱ میکرومتر قطر دارد. اما از آنجا که ویروس‌ها بدن را به حال خود رها نمی‌کنند، یک ماسک نیازی به مسدود کردن ذرات کوچک موثر ندارد. مرتبط با آن، انتقال قطرات پاتوژن و ذرات معلق است، که دامنه آن از حدود ۰.۲ میکرومتر تا صدها میکرومتر است. (‏یک موی انسان به طور متوسط قطری در حدود ۸۰ میکرومتر دارد)‏اکثر آن‌ها ۱ تا ۱۰ میکرومتر قطر دارند و می‌توانند مدت زیادی در هوا باقی بمانند. " این جایی است که اقدام در آن صورت می‌گیرد."

دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که کدام اندازه ذره در انتقال کوید19 از همه مهم‌تر است . برخی حتی نمی‌توانند بر سر اندازه ای که باید ذرات معلق را تعریف کند، به توافق برسند. به همین دلیل، دانشمندان هنوز شکل اصلی انتقال بیماری آنفولانزا را که برای مدت طولانی مورد مطالعه قرار گرفته‌است، نمی‌دانند. ​

بسیاری بر این باورند که انتقال بدون علامت باعث شیوع بسیار زیادی از بیماری همه‌گیر COVID - ۱۹ می‌شود، که نشان می‌دهد ویروس‌ها به طور معمول در سرفه کردن و عطسه کردن شرکت نمی‌کنند. با این استدلال، آئروسل ها می‌توانند ثابت کنند که مهم‌ترین وسیله انتقال هستند. بنابراین، ارزش دیدن این را دارد که ماسک‌ها می‌توانند ذرات معلق هوا را متوقف کنند. ​

همه چیز در پارچه

حتی ماسک‌های N۹۵ با تناسب خوب نیز کمی کم‌تر از میزان ۹۵ % شان در استفاده از دنیای واقعی افت می‌کنند، در واقع حدود ۹۰ % از آئروسل های ورودی را تا ۰.۳ میکرومتر فیلتر می‌کنند. برای تحقیقات منتشر نشده، ماسک‌های N۹۵ که دریچه‌های بازدم ندارند و هوای خروجی فیلتر نشده را از فیلتر خارج می‌کنند، بخش مشابهی از هواویزهای خروجی را مسدود می‌کنند. کوین فنلی، متخصص ریه در موسسه ملی قلب، ریه و خون آمریکا در بتسدا، مریلند می‌گوید که اطلاعات کمی در مورد ماسک‌های جراحی و پارچه وجود دارد. ​

در بازدیدی از مطالعات مشاهده‌ای، یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی تخمین می‌زند که ماسک‌های پارچه‌ای جراحی و قابل‌مقایسه، ۶۷ % در محافظت از فرد مورد نظر موثر هستند. ​

در تحقیقات منتشر نشده، لینسی مار، یک مهندس محیط‌زیست در ویرجینیا تک در بلکسبرگ، و همکارانش دریافتند که حتی یک تی شرتی پنبه می‌تواند نیمی از آئروسل های استنشاقی و تقریبا ۸۰ درصد آئروسل های بازدم به اندازه ۲ میکرومتر را مسدود کند. او می‌گوید، وقتی به ذرات معلق ۵ μm می‌رسید، تقریبا هر پارچه‌ای می‌تواند بیش از ۸۰ % در هر دو جهت را مسدود کند. ​

او می‌افزاید که لایه‌های متعدد پارچه موثرتر هستند و هرچه بافت محکم‌تر باشد، بهتر است. مطالعه دیگر نشان داد که ماسک‌ها با لایه‌های مواد مختلف مانند پنبه و ابریشم می‌توانند ذرات معلق را به طور موثرتری نسبت به ماسک‌هایی که از یک ماده واحد ساخته شده‌اند، دریافت کنند. ​

بن با مهندسان دانمارکی در دانشگاهش کار کرد تا طراحی ماسک پارچه‌ای دو لایه آن‌ها را با استفاده از همان معیارهایی که برای تهویه کننده‌های درجه پزشکی وجود دارد، آزمایش کند. به گفته بن، آن‌ها دریافتند که ماسک آن‌ها تنها ۱۱ % از هوآویزها را تا حد ۰.۳ μm مسدود کرده‌است. اما از آنجا که طبق نظر مار و جیمنز، احتمالا بیشتر انتقال از طریق ذرات حداقل ۱ میکرومتر اتفاق می‌افتد، تفاوت واقعی در اثربخشی بین N۹۵ و دیگر ماسک‌ها ممکن است زیاد نباشد. ​

اریک وستمن، محقق بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در دوره‌ام، کارولینای شمالی، در یک مطالعه در ماه اوت هم‌کاری کرد که روشی را برای آزمایش اثربخشی ماسک نشان داد. تیم او از لیزرها و دوربین‌های گوشی هوشمند برای مقایسه اینکه چگونه ۱۴ پارچه مختلف و روپوش‌های جراحی صورت، هنگام صحبت کردن، قطرات را متوقف کردند، استفاده کردند. او با اشاره به عملکرد پارچه و ماسک‌های جراحی می‌گوید: " من مطمئن بودم که بسیاری از ماسک‌های مورد استفاده ما کار کردند." اما به نظر می‌رسد که پوشش های پلی استر و spandex با روسری‌هایی که می توان آن‌ها را بر روی دهان و بینی کشید، در واقع اندازه قطرات رها شده را کاهش می‌دهند. وستمن می‌گوید: " این می‌تواند بدتر از این باشد که اصلا چیزی نپوشید."

برخی دانشمندان توصیه می‌کنند که زیاد از این یافته‌ها، که تنها براساس صحبت یک نفر بود، استفاده نکنند. مار و تیم او از جمله دانشمندانی بودند که با آزمایش‌های خود واکنش نشان دادند و دریافتند که پوشاننده های گردن اغلب قطرات بزرگ را مسدود کرده‌اند. Marr می‌گوید که نتایج خود را برای انتشار می‌نویسد. ​

آنجلا راسموسن، ویروس‌شناس دانشکده بهداشت عمومی مایلمن دانشگاه کلمبیا در نیویورک می‌گوید: " اطلاعات زیادی در این زمینه وجود دارد، اما کنار هم قرار دادن تمام مدارک گیج‌کننده است." " وقتی به آن می‌رسد، ما هنوز چیزهای زیادی نمی‌دانیم."

... ذهن انسان هم

سوالات در مورد ماسک‌ها فراتر از زیست‌شناسی، اپیدمیولوژی و فیزیک است. رفتار انسانی به چگونگی عملکرد ماسک‌ها در دنیای واقعی بستگی دارد. شاید خوشبختانه، برخی شواهد نشان می‌دهند که پوشیدن ماسک صورت ممکن است باعث شود که فرد و اطرافیان او به معیارهای دیگری مانند فاصله اجتماعی پایبند بمانند. این ماسک‌ها شاید مسئولیت مشترک را به آن‌ها یادآوری کنند. اما این مستلزم آن است که مردم آن‌ها را بپوشند. ​

در سراسر ایالات‌متحده، استفاده از ماسک از اواخر جولای تا حدود ۵۰ % ثابت مانده‌است. با توجه به داده‌های موسسه ارزیابی و استانداردهای بهداشتی در دانشگاه واشنگتن در سیاتل، این افزایش قابل‌توجه از ۲۰ % مصرف در ماه‌های مارس و آوریل است. مدل‌های این موسسه همچنین پیش‌بینی کردند که از ۲۳ سپتامبر، افزایش استفاده از ماسک آمریکا تا ۹۵ % سطح مشاهده‌شده در سنگاپور و برخی کشورهای دیگر می‌تواند جان ۱۰۰ هزار نفر را تا ۱ ژانویه ۲۰۲۱ نجات دهد. ​

Vos که در تحلیل شرکت داشته‌است می‌گوید: "چیزهای بیشتری وجود دارد که ما می‌خواهیم بدانیم". اما با توجه به اینکه این یک مداخله ساده و کم‌هزینه با چنین تاثیر بزرگی است، چه کسی نمی‌خواهد از آن استفاده کند؟ ​

گیج‌ شدن بیشتر مردم، مطالعات بحث‌برانگیز و پیام‌های ترکیبی است. در مطالعه‌ای که در روز ۱۳ آوریل انجام شد، مشخص شد که ماسک‌ها بی‌اثر هستند، اما در ماه ژوئیه پس گرفته شدند. دیگری، که در ۱۴ ژوئن منتشر شد، از استفاده از ماسک‌ها حمایت کرد تا اینکه ده‌ها دانشمند نامه‌ای را که به روش‌های آن حمله کرده بود، نوشتند. نویسندگان این مقاله در حال عقب راندن درخواست استرداد هستند. در همین حال، سازمان بهداشت جهانی (‏WHO)‏و مراکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها (‏CDC)‏در ابتدا از توصیه استفاده گسترده از ماسک خودداری کردند، تا حدودی به دلیل برخی تردید در مورد کم کردن منابع برای کارکنان مراقبت‌های بهداشتی. در ماه آوریل، مرکز کنترل بیماری‌ها توصیه کرد که ماسک‌ها زمانی پوشیده شوند که فاصله فیزیکی گزینه مناسبی نباشد؛ سازمان بهداشت جهانی این درخواست را در ماه ژوئن دنبال کرد. ​

عدم ثبات در بین رهبران سیاسی نیز وجود داشته‌است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده، از ماسک‌ها حمایت کرد، اما به ندرت از ماسک‌ها استفاده می‌کرد. او حتی رقیب سیاسی جو بایدن را به خاطر استفاده مداوم از ماسک تنها چند روز قبل از اینکه ترامپ خود را از نظر ویروس کرونا مثبت نشان دهد، مورد تمسخر قرار داد. گفته می‌شود که دیگر رهبران جهان از جمله رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر اسلواکی، زوزانا کاپوتوا و ایگور ماتوویچ در اوایل این بیماری همه‌گیر ماسک‌زده بودند تا الگویی برای کشورشان باشند. ​

دانمارک یکی از آخرین کشورهایی بود که با ماسک‌هایی روبرو شد که استفاده از آن‌ها در حمل و نقل عمومی را از ۲۲ اوت الزامی می‌کرد. این ویروس به طور کلی کنترل خوب خود را از طریق سفارشات اقامت در خانه، تست و ردیابی تماس حفظ کرده‌است. همچنین در خط مقدم تحقیق بر روی ماسک کوید19 , به شکل دو آزمایش بزرگ و تصادفی کنترل‌شده قرار دارد . یک گروه تحقیقاتی در دانمارک حدود ۶،۰۰۰ شرکت‌کننده را ثبت‌نام کرده‌اند و در هنگام رفتن به محل کار از نیمی از ماسک صورت جراحی استفاده کرده‌اند. اگر چه این مطالعه کامل شده‌است، توماس بنفیلد، محقق بالینی در دانشگاه کپنهاگ و یکی از محققان اصلی در این آزمایش، می‌گوید که تیم وی برای به اشتراک گذاشتن نتایج آماده نیست. ​

تیم بن که مستقل از گروه بنفیلد کار می‌کند، در حال ثبت‌نام حدود ۴۰،۰۰۰نفر در گینه‌بیسائو است که به طور تصادفی نیمی از خانواده‌ها را برای دریافت ماسک‌های پارچه‌ای دو لایه برای هر یک از اعضای خانواده در سن ۱۰ سال یا بالاتر انتخاب می‌کنند. سپس این تیم به مدت چند ماه همه را پی‌گیری خواهد کرد تا میزان استفاده از ماسک را با میزان بیماری شبیه COVID مقایسه کند. او اشاره می‌کند که هر خانوار در مورد نحوه حفاظت از خود در برابر کوید19 مشاوره دریافت خواهد کرد , با این تفاوت که افراد گروه کنترل در مورد استفاده از ماسک‌ها اطلاعات کسب نخواهند کرد . این تیم انتظار دارد که ثبت‌نام در ماه نوامبر را تکمیل کند. ​

بسیاری از دانشمندان می‌گویند که از دیدن نتایج هیجان‌زده هستند. اما دیگران نگران هستند که چنین آزمایش‌هایی بی‌فایده بوده و به طور بالقوه از جمعیت آسیب‌پذیر سو استفاده کنند. اریک تامول، مدیر موسسه تحقیقات انتقالی در لاجولا، کالیفرنیا می‌گوید: " اگر این یک پاتوژن ملایم‌تر بود، عالی می‌شد." همانطور که محققان بالینی گاهی اوقات دوست دارند بگویند، چتربازان نیز هرگز در یک کارآزمایی کنترل‌شده تصادفی مورد آزمایش قرار نگرفته اند. ​

اما بن از کارش دفاع می‌کند و توضیح می‌دهد که افراد گروه کنترل هنوز هم از اطلاعات مربوط به کوید19 بهره‌مند خواهند شد و در پایان مطالعه ماسک خواهند گرفت . او می‌گوید که با توجه به چالش تولید و توزیع ماسک‌ها، "تحت هیچ شرایطی"، آیا تیم او می‌توانست به اندازه کافی برای همه در آغاز این تحقیق کمک کند. در واقع، آن‌ها باید برنامه‌های اصلی خود برای ثبت‌نام ۷۰،۰۰۰ نفر را تغییر می‌دادند. او امیدوار است که آزمایش مزایایی برای همه افراد درگیر در آن داشته باشد. او می‌گوید: " اما هیچ‌کس در جامعه نباید بدتر از این باشد که ما این آزمایش را انجام نداده باشیم." او می‌افزاید که داده‌های حاصل باید بحث علمی جهانی را مطلع کنند. ​

Osterholm حال حاضر استرهولم، در مینه سوتا، ماسک بر چهره دارد. با این حال، او از "فقدان دقت علمی" که تاکنون به این موضوع وارد شده‌است، اظهار تاسف می‌کند. او می‌گوید: " ما همیشه مردم در دنیای علم را به خاطر بیان اظهارات بدون هیچ اطلاعاتی مورد انتقاد قرار می‌دهیم." " ما در اینجا کاره‌ای مشابهی انجام می‌دهیم."

با این حال، بیشتر دانشمندان مطمئن هستند که می‌توانند چیزی تجویزی در مورد پوشیدن ماسک بگویند. گاندی می‌گوید این تنها راه‌حل نیست، "اما من فکر می‌کنم که این یک رکن بسیار مهم کنترل پاندمی جهانی است". همان طور که دیکارد می‌گوید: " ماسک ها کار می‌کنند، اما مصون از خطا نیستند. و بنابراین فاصله خود را حفظ کنید."

Nature ۵۸۶، ۱۸۶ - ۱۸۹ (‏۲۰۲۰)

​https://www.nature.com/articles/d41586-020-02801-8