پلی میکسین ها: ترکیب کردن یا نکردن؟(ترکیب با سایر آنتی بیوتیک ها یا نه)

دسته بندی سایت

برچسب های مهم

گایدلاینسفتولوزان _ تازوباکتامcefazidime_avibactamcefolozane_tazobactam2020بیماری عفونی ریهبهداشتتبادل ژنتیکیباسیلوس سرئوسSARS _ CoV _ 2metatranscriptomics

پیوند ها

آمار بازدید سایت

آمار بازدید

بازدید امروز : 228
بازدید دیروز : 130
بازدید کل : 84701

پلی میکسین ها: ترکیب کردن یا نکردن؟(ترکیب با سایر آنتی بیوتیک ها یا نه)

پلی میکسین ها یک نگهدارنده اصلی برای درمان باکتری بسیار مقاوم به دارو (‏XDR)‏گرم منفی در دو دهه گذشته بوده‌اند. بسیاری از سوالات در مورد استفاده بالینی از پلی میکسین ها پاسخ داده شده‌اند، اما اینکه آیا تجویز پلی میکسین ها در ترکیب با سایر آنتی‌بیوتیک‌ها منجر به نتایج بهتری می‌شود یا خیر، ناشناخته باقی مانده‌است. این بررسی، محدودیت‌های مطالعات مشاهده‌ای را مورد بحث قرار می‌دهد که مزایای ترکیبی از کولیستین و کارباپنم ها را برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم (‏CRE)‏، به ویژه تولید کارباپنمازهای (‏KPC)‏مورد بحث قرار می‌دهد. ، و خلاصه نتایج آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده که در آن درمان با کولیستین در ترکیب با مروپنم یا ریفامپین منجر به نتایج بالینی بهتری نسبت به تک درمانی colisitn در عفونت‌های ناشی از Acinetobacter بومانی مقاوم به کارباپنم (‏CRAB)‏نمی‌شود. اگرچه معرفی آنتی‌بیوتیک‌های جدید درمان سویه‌های خاصی از CRE و سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به کارباپنم (‏CRPA)‏را با رژیم‌های در دسترس پلی میکسین ممکن می‌سازد، استفاده از پلی میکسین ها هنوز هم در CRAB و در CRE و CRPA حاوی متالوبتالاکتامازها ضروری است. بنابراین، استراتژی‌ها باید برای بهینه‌سازی درمان‌های مبتنی بر پلی میکسین، مطلع از مدل‌های فیبر hollow در آزمایشگاه، مشاهدات بالینی دقیق، و شواهد با کیفیت بالا از آزمایش‌ها طراحی‌شده مناسب، توسعه داده شوند.